خلاصه ماشینی:
"از سوی دیگر میبینیم پیامبر(ص)به گفتن«من کنت مولاه فعلی مولاه»اکتفا نکرده تا آنکه بازوی امیر المؤمنین(ع)را گرفته و تا بالاترین حد ممکن بلند کرده بطوری که سفیدی زیر بغل آن دو بزرگوار دیده شده،و این برای آن بوده که همۀ حاضرین امیر المؤمنین(ع)را ببینند،چنانکه در حدیث زید بن ارقم آمده:«در غدیر خم احدی باقی نماند مگر آنکه پیامبر(ص)را با چشم خود دید و سخن آن حضرت را با گوش خود شنید».
بسیار عجیب است که امیر المؤمنین(ع)در زمان خلافت خود مردم را دربارۀ حدیث غدیر قسم میدهد،در حالیکه رسما خلیفه و امام و رئیس حکومت است،و با این همه عدهای از روی عمد آن را کتمان میکنند و شهادت نمیدهند!!!لابد اگر قبل از چنین روزی در سقیفه آنان را قسم میداد انکار هم میکردند و سخن حضرت را تکذیب مینمودند،و یا با پاسخهای مثبت و منفی روبرو میشد و نزاعی بر منازعات قبلی افزوده میشد!!و همین باعث شده که در چنان زمانی حضرت سکوت اختیار کرده تا جو مناسبی بیابد."