خلاصه ماشینی:
"و به همین معنی علی(ع)در جملهء بسیار کوتاه«و کمال توحیده الاخلاص له»اشاره فرموده و سپس در دنباله کلامش برای آن برهان و دلیل میآورد و در حقیقت ذیل کلام او دلیل صدر سخنان او است و خلاصه آن بیان این است که:پس از آنکه معلوم شد وجود خدا،هستی مطلق و غیر محدود است،مفاهیم ذهنی هم نمیتوانند بعنوان صفت او را محدود است،مفاهیم ذهنی هم نمیتوانند بعنوان صفت او را محدود سازند و با حد و مرزی که دارند بر وجود خدا انطباق پیدا کنند چون بالاخره هریک از این مفاهیم و صفات از قبیل علم،قدرت و حیات و غیره از لحاظ مفهوم ویژه خود از دیگر صفات و مفاهیم،جدا و مجزا میباشند.
در نتیجه دقت در معنای اخلتاص مستلزم این است که تمام صفات را از خدا نفی کنیم و این کمال اخلاص نسبت به ذات پروردگار است، مرحله پنجم معرفه الله همین مرحله است،مرحلهای که علی(ع) با عبارت ذیل آنرا خلاصه کرده است«و کمال الاخلاص له نفی الصفات عنه لشهاده کل صفه آنها غیر الموصوف و شهاده کل موصوف انه غیر الصفه»8 پس خداوند متعال مصداق اکمل این صفات کمالیه و نامهای نیک است و اگر او خود مالک مطلق آنها نبود چگونه میتوانست به دیگران اعطا کند؟9 ولی مع ذلک خداوند برتر از این است که دیگران از طریق توصیف،محیط بر ذات او باشند و یا از این رهگذر به شناخت حقیقت او نائل آیند زیرا هر آنکه خدا را به صفتی محدود کند او را نشناخته است."