خلاصه ماشینی:
اکنون این سؤال پیش میآید که آیا همهء تحولات و دگرگونیهایی که تلویزیون موجد آن بوده است رضایتبخش و مفید بودهاند یا نه؟و آیا اگر دانشآموزان درهر هفته چندین ساعت وقت خود را صرف دیدن برنامههای تلویزیونی نمیکردند،از وقت خود چگونه بهره میگرفتند و ساعات تلف شده را صرف چه کارهای مفیدی میکردند؟بحث در این موارد و فواید برنامههای تلویزیونی یا مضار آن را به فرصتی دیگر موکول میکنیم.
مثلا عدهء مدارسی که در انگلستان به عنوان بیننده برای برنامههای مخصوص مدرسه ثبت نام کرده بودند به 6000 میرسیده است،که در سال 1966 این رقم به 15000 واحد رسیده است،با همین کیفیت،همان طور که خواهد آمد،شبکهء تلویزیونی مدار بسته که میتواند چند مدرسه را که در یک محدوده قرار دارند در بربگیرد در بسیاری از شهرها مورد استفاده قرار گرفته است.
از طرف دیگر،منظور ما این نیست که دانش- آموزان تماموقت خود را در مدرسه و یا در خارج آن به تماشای برنامههای تلویزیونی بگذرانند،و یا همهء امید سازمانهای آموزشی وخانوادهها به آموزش تلویزیونی باشد،بلکه هدف این است که اگر برنامههای تلویزیونی جالب توجه و در حد عالی آموزنده و مفید تهیه شود،و منحصرا برای کار آموزش و کلاس تنظیم شده باشد،میتوان از آنها در مدارس استفاده کرد و کار تعلیم را پر- حجمتر و مفیدتر ساخت.
منشأ تدریس گروهی امریکاست و منظور این است که دانشآموزان چند کلاس که دروس مشترک و مشابهی دارند،باهم در یک کلاس وسیعتر جمع میکنند و یک معلم به آنها درس میدهد.
با این ترتیب،هر معلم فرصت کافی خواهد داشت تا کار خود را جامعتر،سادهتر و بهتر ارائه دهد،و امکانات تلویزیونی هم در این زمینه به مورد و لازم است و دیگر با وجود کثرت دانشآموز کسی نیست که لحظهای از کار کلاس براو مجهول بماند.