چکیده:
هدف از این پژوهش،مقایسهء تأثیر دو روش وزنهء هرمی و آکسفوردی بر افزایش قدرت عضلات سینهای ورزشکاران مبتدی بود.به همین منظور،از بین ورزشکاران مبتدی پسر منطقهء یک شهرستان مشهد،به طور تصادفی 30 نفر با میانگین سنی 41/1؟؟؟20 سال،قد 88/3؟؟؟2/172 سانتی متر و وزن 93/39؟؟؟06/65 کیلوگرم انتخاب و به روش تصادفی به شرط جایگزین به دو گروه تجربی 15 نفری(گروه هرمی و گروه آکسفوردی)تقسیم شدند. آزمودنیها در هر گروه 8 هفته و هر هفته 3 جلسه به مدت 45 تا 60 دقیقه تمرین کردند.پیش از شروع و پس از پایان دورهء تمرینی،قدرت بیشینهء( IRM )عضلات سینهای آزمودنیها اندازهگیری شد.در پایان اطلاعات با روش آماری t-student )تجزیه و تحلیل شد و نتایج زیر به دست آمد:8 هفته تمرین با وزنه به روش هرمی و آکسفوردی بر افزایش قدرت عضلات سینهای تأثیر معنیداری نشان داد(000/0- P )،اما بین افزایش قدرت عضلات سینهای ناشی از تمرین به دو روش هرمی و آکسفوردی تفاوت معنیداری مشاهده نشد(703/0- P ).با توجه به نتایج به دست آمده،میتوان نتیجه گرفت استفاده از هر دو روش وزنهء تمرینی هرمی و آکسفوردی برای افزایش قدرت عضلات سینه ای مناسب است.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به نتایج به دست آمده،میتوان نتیجه گرفت استفاده از هر دو روش وزنۀ تمرینی هرمی و آکسفوردی برای افزایش قدرت عضلات سینه ای مناسب است.
در بین روشهای گوناگون وزنۀ تمرینی، (1)- Strength (2)- Resistance Training (3)- Overload اغلب ورزشکاران از روشهای هرمی1و آکسفوردی2(هرمیمعکوس)3برای افزایش قدرت استفاده میکنند.
هاکینن و کریمر10(2002)با هدف بررسی تأثیر یک دورۀ 24 هفتهای تمرین با وزنه به روش هرمی بر قدرت بیشینۀ عضلات باز کنندۀ زانوی مردان و زنان 60 تا 75 ساله در حرکت (1)- Pyramid (2)- Oxford (3)- Reverse Pyramid (4)- Delorm (5)- Westcott (6)- Youth National Strength and Conditioning (7)- Baechle (8)- Kystebed (9)- Clarke (10)- Hakkinen and Kraemer اسکات،نشان دادند که قدرت عضلات چهارسررانی افراد به طور معنیداری افزایش یافت (3).
چاپمن1و مایهیو(2003)پس از 8 هفته تمرین مقاومتی سنگین به روش هرمی یا سبک به سنگین،قدرت(یک تکرار بیشینه)بازیکنان فوتبال دانشگاهی را در حرکت پرس سینه ارزیابی کردند و به این نتیجه رسیدند که انجام تمرینها به این روش و با محدودۀ 6 تکرار بیشینه،نقش مهمی در افزایش عضلات سینهای آزمودنیها دارد(7).
افزایش قدرت عضلات سینهای آزمودنیها متعاقب انجام یک دوره وزنۀ تمرینی به روش هرمی از یک سو و همخوانی پژوهشهای انجام شده با این یافته،این احتمال را تقویت میکند که افزایش تدریجی وزنه به صورت اضافهبار فزاینده موجب گرم (1)- Wadkins شدن و سازگاریهای تدریجی عضله با فشار وزنه را فراهم کرده است.
(1)- Overcompensation (2)- Motor Unints براساس یافتۀ پایانی پژوهش حاضر،بین افزایش قدرت عضلات سینهای از دو روش وزنۀ تمرینی هرمی و آکسفوردی در دو گروه آزمودنیها تفاوت معنیداری مشاهده نشد(0/703- P )."