خلاصه ماشینی:
"نویسنده در این اثر بر صلاحیت و قابلیت دین اسلام و مبانی، اصول و تفاهم و تعامل آن با ادیان آسمانی دیگر تأکید می‌کند و دین اسلام را دین گفت و گو می‌خواند.
نویسندهء این اثر دیدگاه اسلام را دربارهء گفت و گوی ادیان در چند محور و موضوع خلاصه می‌کند:اسلام بر قاعدهء تسامح استوار است؛از نظر اسلام اختلاف عقیده مانع از تعامل و تفاهم میان بشریت نیست و باعث تفرقهء گروه‌های انسانی و امت نمی‌شود؛گفت و گو در اسلام به این مفهوم نیست که اهل دین از دین خود تست بکشند و دین دیگری را بپذیرند؛ثمربخش شدن گفت و گو مستلزم این است که از طرح موضوعات تفرقه‌انگیز پرهیز کرد و از فرهنگ و اصول دینی ادیان دیگر آگاهی یافت."
(
, 
, 
)
