چکیده:
یکی از هدفهای نزول قرآن، هدایت و راهبری انسان است(بقره، 185).رسول گرامی
اسلام(ص) در اجرای این هدف و به مصداق:«و اوحی الی هذا القرآن لا نذرکم به و من
بلغ»(انعام، 19)قرآن را بر عامه مردم به ویژه مؤمنان عرضه داشت.سیاست رسول خدا
(ص)از طریق«اسماع»و«اقراء»قرآن دنبال شد. در نتیجه دو دهه فعالیت قرآنی آن حضرت،
هزاران نفر با قرآن و مفاهیم آن آشنا شدند و صدها قاری و حافظ قرآن با بینش فقهی و
تفسیری به ظهور رسیدند.
خلاصه ماشینی:
"نکته دیگر در پی بردن به واقعیت«اقراء»آنکه، همواره در کنار نزول عبارات قرآن، حقایقی از مفاهیم آن نیز بر رسول خدا(ص)نازل میشد و این موضوع از آیات زیر مستفاد است:«ثم ان علینا بیانه»(قیامت، 19) یعنی:سپس توضیح آن(نیز)بر عهده ماست و حدیث «الا انی اوتیت القرآن و مثله معه»(قاسمی، 50)یعنی: آگاه باشید که به من قرآن و حقایقی مثل آن داده شد.
و دیگر آن که همزمان با علنی شدن بعثت و به مصداق: «و اوحی الی هذا القرآن لا نذرکم به و من بلغ»(انعام، 19)، یعنی:و این قرآن به من وحی شده است تا به وسیله آن شما و هر کس را(که این پیام به او)برسد، هشدار دهم؛ رسول خدا(ص)مأمور شد تا قرآن را بر مردم تلاوت کند و از این طریق آنان را در جریان رسالت خود قرار دهد.
عده دیگری هم بودند که گرچه با استماع قرآن مسلمان نشدند، اما زبان به ستایش قرآن گشودند و آن را رسول خدا(ص)در مقابل مؤمنان، سیاست اقراء قرآن را پیش گرفت که به معنای تعلیم همه جانبه قرآن است عبد الله بن مسعود نخستین کسی است که در مکه قرآن را به شکل علنی به گوش مشرکان رساند و به همین دلیل مورد تعرض آنان قرار گرفت کلامی مافوق هر کلام دیگر توصیف کردند.
عبد الله بن مسعود نخستین کسی است که در مکه قرآن را به شکل علنی به گوش مشرکان رساند و به همین دلیل مورد تعرض آنان قرار گرفت(ابن اثیر، 3/256)."