خلاصه ماشینی:
"نکتهها و یادداشتها حسین بن عبد الصمد حارثی و کتاب نور الحقیقة و نور الحدیقه *محمد کاظم رحمتی اشاره:یکی از مشهورترین چهرههای فقهی عصر صفویه،عالم نامور امامی،حسین بن عبدالصمد حارثی (متوفی 984 ق)است.
با وجود آنکه حارثی آثار چندان مهمی در حوزهء فقه و حدیث تألیف نکرده است،اما وی را باید یکی از تأثیرگذارترین چهرههای فقهی عصر صفویه دانست و این به دو دلیل است.
عبدالصمد بن حسین حارثی(متوفی 1020 ق)در هرات قاضی و احتمالا شیخ الاسلام بود و این مناصب در میان فرزندان وی باقی بوده و افندی در هنگام تألیف ریاش العلماء و حیاض الفضلاء از حضور اعقاب عبدالصمد در هرات سخن گفته است.
حارثی علاوه بر انتقال آثار حدیثی-فقهی از جبل عامل به ایران آثار مهمی در علوم حدیث تألیف کرده است.
وی کتاب مهمی در درایة الحدیث به نام وصول الاخبار الی اصول الاخبار تألیف کرده که بعد از کتاب الرعایة فی علم الدرایة شهید ثانی از مهمترین متون درایة الحدیث تألیف شده در عصر صفویه است.
این دیباچه دلالت دارد که حارثی این کتاب را در سفر به استانبول تلخیص کرده است و احتمالا غرض وی از این کار نشان دادن توان علمی خود جهت اخذ اجازهء تدریس در یکی از مدارس جبل عامل از باب عاملی بوده است،امری که میان عالمان متداول بوده است.
آقای فراهانی در اشاره به حسین بن عبدالصمد (ص 154)نوشته است:«خوانساری مینویسد که پس از در گذشت منشار،مقام شیخ الاسلامی اصفهان به داماد وی شیخ بهایی داده شده، ولی اسکندر بیگ ترکمان که سخنش به اعتبار حضور وی در متن رویدادها اهمیت بیشتری دارد،معتقد است که پس از شیخ علی منشار،پدر شیخ بهایی،حسین بن عبدالصمد،به این مقام منصوب شد..."