خلاصه ماشینی:
"تصویری از یک نیمدایره سفید رنگ که چرخش کوزه گلی و ریختن شیر،نیمدایرهای را در صحنه پدید میآورد که شاید نوعی از مسیر تکراری زندگی را یادآورمان میشود و این پرسش ازلی-ابدی هملت را برایمان مؤکد میسازد که«بودن یا نبودن؟ پرسش در این است!» بعد از تحریر:76 اجرای نمایش هملت به روایت تارکوفسکی به شیوه مدرن و با بهرهگیری از صحنههایی از دو فیلم ادیپ پازولینی و نوستالژیای تارکوفسکی بدون استفاده از طراحی صحنه و با زبان فارسی نسبتا کلاسیک و نیز طراحی لباس کاملا اسپرت و معاصر این سؤال را به ذهن مخاطب متبادر میسازد که ضرورت اجرای هملت در قالب تکگویی با پرسشهای فلسفی در صحنه امروز ایران چقدر است و اساسا یا تماشاگر امروز میتواند به باوری از این متن با چنین اجرایی دست پیدا کند؟!پاسخ هرچه باشد تماشاگر به درک و دریافتی جدید از این نمایشنامه نمیرسد و جذابیتی از این اجرا را برایش چندان فراهم نمیکند."