خلاصه ماشینی:
"به نظر میرسد که کارگردان برای خلق لحظات تأثیرگذار به ایجاز در همه ابعاد صحنهاش بیش از پیش توجه کرده و کوشیده با کمترین ابزار و اشیاء و آکسوار صحنه،بیشترین بهره را ببرد و برای همین هم ذهن و هم فکر تماشاگر در هنگام اجرا بیشتر درگیر فضا و موقعیتهای داستانی حکایتها میشود.
با توجه به این ریتم اجرایی به نظر میرسد اگر تعداد حکایتها یا همان اپیزودهای نمایشی این اثر بیش از این بود، شاید به خستگی تماشاگر میافزدو و او را با خاطر آزرده به بیرون از سالن هدایت می کرد که درایت کارگردان موجب شد نمایش از این آسیب در امان بماند.
زهرا صبری با این ایجاز و هماهنگی در صحنهپردازیهای نمایش زمین و چرخ نشان داده است که با کمترین ابزار عروسکسازی و بهرهگیری از خلاقیتهای خویش میتوان نمایشی ساده و جذاب را در پیش روی تماشاگران امروزی قرار داد."