اندکی باران، اندکی شعر ادب و هنر

گوئیا معشوق من مرگ بوده است و همه این شعرها را بجایِ او گفته‌ام بیژن جلالی، شاعر نازک اندیش، عابر هزار توهای شعر، او که آواز جانش، جان جهن است، خم می‌شود و بر شعر بوسه می‌زند، طعم شعر را دوست دارد، طعم شعر باران خورده را که به سوی او پرواز می‌کند. »مضمون در شعر بیژن جلالی با ترکیب واژه‌ها و اصوات و عباراتی بیان می‌شود که مخاطب نازک‌اندیش شعرش با او پرواز می‌کند. می‌بینم حرف و صدا شده‌ام و چون پرنده‌ای بال‌هایِ خود را می‌تکانم زیرِ باران، کلمات، موسیقی شعر، چونان مهی که از گند مزار عبور کند، ناشی از اصواتی است که شاعر در شعر خود از آن بهره می‌گیرد. سه عنصر تفکر و مضمون و حس ظریف شاعرانه، در شعر بیژن جلالی، با یکدیگر ترکیب می‌شود، و اسماعیل جنتی در اندوه از دست شدن بیژن جلالی(1378-1306) اندکی باران، اندکی شعر شعری قابل قبول تولد پیدا می‌کند.