خلاصه ماشینی:
جهت از میان برداشتن موانع مزبور،بطور عمده میباید چنان ساختارهای اقتصادی،اجتماعی و سیاسی را در جامعه به وجود آورد،که در پی آن،جریان خروج سرمایهها و فراز مغزها به جریان انباشت در داخل و در امور تولیدی تبدیل شوند از زاویه دید دیگری،تکنولوژی که در صورت ثابت فرض کردن سایر عوامل،عناصر تعیینکننده تولید-از نظر بارآوری-است(زیرا مستقیما بر کارائی و در نتیجه بر میزان سود تأثیر میگذارد)،در شرایط کنونی به دلیل پیوستگی شدید آن با علوم و صلاحیتهای بالای انسانی،و هزینههای کلانی که توسعه آن میطلبد،امری نیست که بتوان آن را جدای از دیگر عوامل و بدون ایجاد حرکتی ساختاری در اقتصاد و جامعه،توسعه داد.
تدوین برنامه جامع توسعه و انتقال تکنولوژی مسائلی را مطرح میسازد که مهمترین آن انتخاب تکنولوژیهای مناسب است گرچه برخی از نویسندگان"تکنولوژی مناسب را تکنولوژی توسعه نیافتگی"میدانند1و از نظر آنان هر چه تکنولوژی پیشرفتهتر (سرمای برتر)باشد،به دلیل بالاتر بودن میزان بالاوری،اقتصادیتر و فقرزداتر است، و برخی تکنولوژی مناسب را تکنولوژی کاربر و کوچک برای جهان سوم میداند2،ولی میتوان با صاحبنظرانی که تکنولوژی مناسب را در رابطه با هر کشور و امکانات آن و در رابطه با حفظ و بهبود محیط زیست و صرفهجویی در مصرف منابع طبیعی جدید ناپذیر میدانند،موافق بود3.
III -نقش دولت در ارتباط با شرایط بینالمللی با توجه به اینکه بزرگترین صادرکننده تکنولوژی،کشور امریکا و شرکتهای چند ملیتی امریکائی هستند و آنها نقش تعیینکنندههای در امر انتقال فنشناسیها دارند و هدف از صدور تکنولوژی از سوی آنها،نه توسعه جهان سوم،بلکه کسب منافع است،و نیز با در نظر گرفتن قدرت اقتصادی،سیاسی و تبلیغاتی آنها و ضعف بخش خصوصی داخلی کشور واردکننده،دولت ناچار از دخالت است.