خلاصه ماشینی:
"برای نمونهدر دعای صحیفة سجادیه وقتی که هلال ماه را امام سجاد(ع)میدید، توصیف عاشقانهای از آن به دست میدهد یا در قرآن وقتیخداوند به ابراهیم(ع () توصیه میکند در آسمان و زمین بنگرد و درآن تدبر کند، درواقع این نوعی عاشقانه با طبیعت بودن است؛حضرت ابراهیم(ع) در شب ستاره را میبیند، بعد ماه را میبیند، بعدطلوع و غروب خورشید را میبیند و از راه دیدن ستاره و ماه وخورشید به خالق آنها پی میبرد.
اگر به تفسیر مراجعه کنید (تفسیر المیزان علامه طباطبایی)میگوید که وقتی ما میگوییم قرآن نازل شده (الله نزل احسنالحدیث) (نزل علیک الکتاب) یک حقیقت و واقعیتی بوده که هماکنون نیز آن واقعیت هست و تا آخر هم وجود دارد.
یعنی سواد خواندن و نوشتن داشته باشند و بعد از آن هم تاحدی متوجه شوند که مثلا وقتی قرآن دربارة فلسفة احکام یا دربارةمعاد و مبدأ صحبت میکند، دو، سه کلمهای فرد قاری فلسفه خواندهباشد، کلامی خوانده باشد، اقوال مفسران دیگر را هم لااقل دیدهباشد و بداند که علامه طباطبایی چه گفته، فخر رازی، کشاف، سیدقطب، شیخ محمد عبده و..."