خلاصه ماشینی:
"منافقان نیز همانند آن شخص هستند؛ کفر و نفاق، جان و دل آنها را تاریک کرده و آنان در یک ظلمت قرار گرفتهاند ظلمتی که خود برای خود خواستهاند آنها در اثر عناد و لجاجت به جایی رسیدهاند که تمام راههای هدایت به روی آنها بسته شده است ولی گاهی از روی نفاق و دورویی اظهار ایمان میکنند و نام خداوند را به زبان میآورند.
جالب اینکه در پایان همین مثل متذکر میشود که منافقان کران و لالان و کوران هستند و آنها از راه خود برنمی گردند، در واقع همانگونه که اگر کسی کر و لال و کور باشد ارتباط او با واقعیتهای خارج تقریبا قطع میشود و کانالهای مهم حسی او از کار میافتد و او نمیتواند از واقعیتهایی که در پیرامون او وجود دارد به خوبی آگاه شود، همین گونه است منافقان کور دل که در اثر عناد و نفاق، قوای دراکه آنان از درک حقیقت عاجز میماند و به همین سبب از راهی که پیش گرفتهاند باز نمیگردند."