خلاصه ماشینی:
"ا آنجا که نشانههایی از گرویدن اقوام ترک به آیین بودا در این ناحیه در دست است،تاریخشناسان برآنند که دین بودا و هنر یونانی-بودایی از طریق ترکهای ترکستان چین(نخست بودایی و سپس مسلمان)،و از سرزمین بلخ به چین و سپس به ژاپن راه یافته سات.
در مورد آیین بودایی چینی باید گفت که یقین است که اقوام ایرانی در انتشار این دین هندی در چین نقش مهمی داشتهاند.
نخستین مترجم بزرگ متنهای بودایی به چینی،کسی که در پایتخت چین در قرن دوم میلادی بیش از بیست سال زحمت کشید و مکتبی نیز بوجود آورد، شاهزادهای ایرانی بود که نامش در متون چینی آن شیگائو (An Shigao) آمده و همروزگارانش او را به نام«شاهزاده پارتی»4میشناختند.
در قرن چهارم با سفر فاسی ان (Fa Xian) به غرب،زیارت بوداییهای چینی از سرزمینهای مقدس هند نیز آغاز شد و کسانی مانند فاسی ان و سوان زانگ (Xuan Zang) به سرچشمه آیین خود دست یافتند و از میانجیگری مترجمان ایرانی بینیاز شدندولی نه تنها نقش ایرانیان در خاور دور به پایان نرسید،بلکه در کار انتشار و رشد دینهای دیگر فعال بودند.
از اینرو،میتوان گفت،کلیسای مسیحی تنها از صورت سامی مانویت اثر پذیرفته و این آیین به شکل ناب ایرانی خود به آسیای میانه و چین رسیده است.
34 خلاصه،باید گفت که اهمیت زبان فارسی در انتشار دین اسلام در چین بسیار زیاد بوده است و ایرانیان در دوران پیش از اسلام نیز به زبان خود آیینهای بودایی و نسطوری و زرتشتی و مانوی را در چین رواج دادند."