چکیده:
استفاده از میدان گازی پارس جنوبی،که بین کشورهای ایران و قطر مشترک است در سالهای اخیر به عنوان یکی از هدفهای مهم وزارت نفت تلقی شده است.با اینکه تقریبا اکثر طرحهای اخیر تولید گاز در ایران بر اولویت استفاده از این میدان تاکید داشته است،اما تاکنون بهرهبرداری از برخی فازهای برنامهریزی شده با مشکلات و تاخیرات زیادی روبهرو بوده و این در حالی است که قطر از سال 1997 تاکنون از این میدان بهرهبرداری کرده است.در این مقاله سعی بر این است تا طرحهای توسعه دو کشور مورد بررسی قرار گیرد و مسائل و مشکلات طرف ایران را در سالهای اخیر مورد ارزیابی قرار دهد.
خلاصه ماشینی:
"با اینکه تقریبا اکثر طرحهای اخیر تولید گاز در ایران بر اولویت استفاده از این میدان تاکید داشته است،اما تاکنون بهرهبرداری از برخی فازهای برنامهریزی شده با مشکلات و تاخیرات زیادی روبهرو بوده و این در حالی است که قطر از سال 7991 تاکنون از این میدان بهرهبرداری کرده است.
فازهای 4 و 5 فازهای 4 و 5 طرح توسعه میدان پارس جنوبی جهت استحصال 05 میلیون متر مکعب گاز طبیعی تصفیه شده در روز،08 هزار بشکه میعانات گازی در روز،1/50 میلیون تن گاز مایع (LPG) در سال و یک میلیون تن اتان در سال طراحی شدهاند.
اجرای فازهای 9 و 01 طرح توسعه میدان جهت استحصال 05 میلیون متر مکعب گاز طبیعی تصفیه شده در روز و 08 هزار بشکه میعانات گازی در روز،1/50 میلیون تن گاز مایع (LPG) در سال و یک میلیون تن اتان در سال است.
فازهای 51 و 61 اجرای فازهای 51 و 61 جهت استحصال روزانه 05 میلیون متر مکعب گاز تصفیه شده، یک میلیون تن در سال اتان،01/5 میلیون تن در سال LPG و 57 هزار بشکه در روز میعانات گازی به قرارگاه خاتم الانبیاء واگذار شده و قرار است در سالهای 9002 تا 0102 به بهرهبرداری کامل برسد.
فشار بر شرکت ملی نفت ایران در اختصاص فازهای پارس جنوبی برای تزریق گاز از سوی برخی محافل سیاسی ایران در گذشته و تلاش برای منتقی ساختن طرحهای صادرات گاز بویژه LNG با این اعتقاد که این طرحها مقرون به صرفه نیستند،باعث گردیده است تا توجه اساسی به برداشت بیشتر گاز از میدان پارس جنوبی در کشمکشهای سیاسی و بحثهای اقتصادی به حاشیه رانده سود."