چکیده:
رئالیسم جادویی،مفهومی که از دهه سی قرن بیستم در مکتبهای ادبی جهان مطرح شد،هنوز علاقهمندان فروانی در جهان دارد و آثاری که به این نام شناخته میشود،در سراسر جهان با اشتیاق خوانده میشود.در مقاله حاضر،ابتدا تاریخچه مختصری از رئالیسم جادویی ارائه شده،سپس به اصول آن پرداخته شده است و برای شناخت و تبیین هریک از مؤلفههای آن،مثالهای مختلفی از آثار نویسندگان رئالیست جادویی نقل شده است.
خلاصه ماشینی:
"بر اساس نظریه جدیدتری در مکتبهای ادبی اولین آثار پدید آمده با خصوصیات رئالیسم جادویی از نویسندگان آمریکای لاتینی یا اروپایی نیست و در قرن حاضر نوشته نشده،بلکه به گذشتههای دور،در ادب دنیا و مشرق زمین مربوط است،هر چند تاکنون از آنها به عنوان یک اثر رئالیست جادویی نام برده نشده،اما با توجه به خصوصیات ساختاری محسوس در این آثار از نظر طبقهبندی نوع ادبی در این نوع قرار میگیرند.
با آنکه چارچوببندی در حوزه علوم انسانی بسیار مشکل است و مکتبهای ادبی و هنری نیز از این مقوله مستثنی نیست،برای آنکه مفهوم«رئالیسم جادویی»واضحتر در ذهن خوانندگان منعکس شود،در بحث بعدی به مؤلفههایی پرداخته شده که اولا،جزء خصوصیات اصلی این نوع ادبی به شمار میآید؛ثانیا در بیشتر آثاری که برای منتقدان ادبی و نویسندگانی که با نام رئالیسم جادویی-به غیر از آنچه در این مقاله به آن استناد میشود-هم خصوصیاتی یافت؛اما در اینجا هدف،ارائه مهمترین خصوصیات به همراه مثالهایی از مشهورترین آثار رئالیست جادویی است.
اصول رئالیسم جادویی الف)علائم کافی و ناکاستنی تخیل در متن باید توجه داشت که در هراثر داستانی تخیل وجود دارد؛یعنی نویسنده با قدرت تخیل خود،اثری خلق میکند و داستانی با شخصیتهایی میآفریند که ممکن است در واقعیت اصلا وجود نداشته باشد؛اما تخیل در این آثار؛یعنی شکاف بین علت و معلول عقلی،اتفاقات،شخصیتها یا هرچیزی که با نظام های این جهانی قابل توجیه نباشد.
البته باید توجه داشت این خصوصیت بیشتر در آثار رئالیست جادویی متعلق به نویسندگان آمریکای لاتین دیده میشود برای مثال در خنده و فراموشی یا عطر به این صورت وجود ندارد."