خلاصه ماشینی:
"از این نوشتهها میتوان نتیجه گرفت که در قرن هفتم و هشتم هجری بلکه خیلی پیشتر ازاین،جشن نوروز در شبهقاره هند توسط مسلمانان برگزار میشده و رواج داشته است؛تااین که امپراتوری بزرگ تیموریان گورکانی درآن سرزمین تشکیل شد و میلیونها ایرانی به آنجا مهاجرت کردند و خود ظهیر الدین بابرشاه،موسس سلسله پادشاهی تیموریان گورکانی هند مراسم ایرانی، مخصوصا نوروز را برگزار میکرده؛چنانکه در تاریخ فرشته آمده است که: "چون فصل موسم بهار بود،در کابل بزم نشاط آراست و تا درآن بلده فردوس قرین بود صبح و شام بشرب می گلفام و مخالطت جوانان سیم اندام اشتغال نمود...
" موفان زمان ورود عید نوروز را درحوالی اول فروردین ماه بیان داشتهاند،در نوشتههای موجود درج شده که این عید به وسیله ایرانیان به آن سرزمین برده شده،امیر خسرو دهلوی در مثنوی قرآن السعدین برگزاری جشن نوروز را درزمان سلطنت معز الدین کیقباد چنین شرح داد: (به تصویر صفحه مراجعه شود) "رفت چو خورشید به برج حمل نور شرف کرد به گیتی عمل دور جهان روز نو از سر گرفت موسم نوروز جهان در برگرفت" در سیرت سلطان غیاث الدین بلبن متوفی 685 هجری قمری غلام و داماد سلطان قلب الدین ایبک و سلطان بزرگ شبهقاره هند که سلطنت او تمام آن سرزمین را در برگرفته بود نوشته شده است که: "مجلس جشن را نیز به تکلف آراستی و ایام عید نوروز را به طرز پادشاهان عجم به سر بردی و در ایام جشن تا آخر روز به مجلس نشستی و پیشکشهای خوانین و امرا از نظر گذشتی و چون پیشکش یکی از اعیان گذشتی، مقربان صفات پسندیده و خدمات شایسته او را معروض میداشتند."