خلاصه ماشینی:
"پرسش اساسی از نظر ایشان این است که منابع قوانین اداره جامعه و حکومت در اسلام کدامند و آیا این منابع همان منابع سایر ابواب فقهی است؟ نویسنده، پس از قرآن و سنت، عقل قطعی را سومین منبع از منابع پایه می‌داند و تاریخچه‌ای از مفهوم عقل در تاریخ تفکر اسلامی را ارائه می‌کند.
ایشان ضمن برشمردن آرای قدما، مانند شیخ‌الرئیس، و شیخ مفید، شیخ طوسی و ابن ادریس، به ذکر آرای معاصران می‌پردازد و از میان آنان به آرای مرحوم مظفر تمایل بیشتری نشان می‌دهد.
نویسنده با بحث پیرامون قاعده ملازمه حکم عقل با حکم شرع، تصویر و استدلال مرحوم مظفر از قاعده را اختیار می‌کند و به ذکر اشکالات شهید صدر بر این قول و پاسخ آنها می‌پردازد.
نویسنده، مقاله را با این نکته خاتمه می‌دهد که عقل قطعی از آن رو یکی از منابع پایه در بین منابع قوانین اداره جامعه و حکومت است که می‌تواند نقش کنترل‌کنندگی داشته باشد."
(
, 
, 
)
