خلاصه ماشینی:
"وی معتقد است که با پروسه جهانی شدن، مرزهای اقتصادی، فلسفه وجودی خود را از دست میدهد و عضویت در سازمان تجارت جهانی بهمنزله ادغام اقتصاد ملی در اقتصاد جهانی است.
هر کشوری که عضو سازمان تجارت جهانی نشود، از اقتصاد جهان طرد میشود.
با این حال، آقای ادیب بر این باور است که نظم موجود اقتصادی جهان ناعادلانه است و سازمان تجارت جهانی نتوانسته است این بیعدالتی را کمرنگتر کند.
اگر راههای مسالمتآمیزی برای تحقق مطالبات این کشورهای مطرود ایجاد نشود، به سمت خشونت خواهند رفت.
ایشان در پایان پیشبینی میکند که یکی از چالشهای بزرگ آینده ایران، چالش بین مدرنیستهایی است که با آمدن فرامدرنیست، فرصت شغلی، اقتدار سیاسی و حیثیت و منزلت اجتماعی خود را از دست میدهند.
مدرنیسم با آینده تصادم دارد؛ اما اصلاحطلبان ایرانی خود را درگیر چالش با بخش سنتی جامعه کردهاند و این آدرس غلط دادن است."