خلاصه ماشینی:
"نویسنده موضعگیری روشنفکران معاصر نسبت به دین را به موضعگیری فلاسفه باستان در برابر پیامبران و رسالتهای دینی آنان تشبیه میکند.
فلاسفه نیز معتقد بودند که پیامبران برای مخاطب قرار دادن مردمی آمدهاند که از نظر دانش، درک و معرفت در سطحی پایینتر از آنان بودند.
فلاسفه یونان باستان در عین آنکه بیشترین تأثیر را در تاریخ فلسفه، نسبت به فلاسفه دیگر، داشتهاند، به هیچ دینی مؤمن، و به هیچ عقیدهای متعبد نبودند؛ با وجود این، به خود حق و آزادی کامل میدادند تا درباره ادیان و اعتقادات دینی، بدون هیچ قید و شرطی، هر آنچه را که در عقل و اندیشه فلسفی آنان میگذرد، اظهار نمایند.
یقینا چالش روشنفکر با دین، پیامدهای مخرب و جبران ناپذیری را بر رابطه روشنفکر با مردم بر جای گذاشته است؛ زیرا هنگامی که روشن فکر تردیدهایی را ایجاد میکند و از اندیشهها و مفاهیمی سخن میگوید که به روشنی با دین اصطکاک دارد، گسستی عمیق میان او و مردم پدید میآید."