خلاصه ماشینی:
"ایران، 16/9/81 نویسنده به مناسبت پنجاه و چهارمین سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، با اشاره به بندهای مثبتی از این اعلامیه، رویکردی به مبانی حقوق بشر در ایران دارد و گزارشی از روند رعایت و احترام به حقوق بشر در ایران ارائه میکند.
به زعم او، نخستین اعلامیه جهانی حقوق بشر، در ایران باستان و در زمان کورش هخامنشی صادر شده است؛ چراکه کورش با سنتشکنی، از شیوه مرسوم آن زمان احتراز میکند و بردهداری و اسیرآزاری را ممنوع مینماید.
در زمان هخامنشی، حق پناهندگی افراد در کشورهای دیگر مراعات میشده است.
در دوران اشکانیان نیز حکومت بر مشارکت مردم مبتنی بوده و در این دوره اصل تساوی زوجین وجود داشته است.
نویسنده چنین نتیجه میگیرد که در میهن عزیزمان اصول حاکم بر حقوق بشر بهصورت بالقوه موجود است و بسیاری از حقوق فطری انسانها مراعات میگردد و اگر کاستیهایی به چشم میآید، با تلاش مردم و نمایندگان مجلس برطرف خواهد شد."