چکیده:
در این گفتوگو آقای سریعالقلم از منظر توسعه، روند تعمیمسازی و
تصمیمگیری در جمهوری اسلامی را بررسی میکند.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین در قدم اول به فهم و درک این شاخصها و مفاهیم عقلانی در محیط فرهنگی بومی جامعه خود نیازمندیم و باید راهکاری معطوف به همان اصل مورد توجه در سخنان شما تحت عنوان ضرورت وجود یک تیم ایرانشناسی قوی برای کاهش تضاد میان لایههای فکری و پایگاههای فلسفی در پیش گرفته شود.
آیا میتوانیم به این نتیجه برسیم که به مثابه مقدمه دستیابی به توسعه باید راهکار تلاش در جهت کاهش تضاد لایههای فکری و ارائه یک قرائت درونساز و مبتنی بر سنتهای خودی را از عقلانیت سیستمی، و همزمان با آن اما مبتنی بر آن، فرآیند جامعهپذیری سیاسی را دنبال کنیم؟ مدیریت ایران مستلزم فهم این لایههای مختلف در جامعه است.
آیا همین مسئله نشاندهنده آن نیست که ما به کسانی نیاز داریم که بتوانند پایگاه فلسفه و کاربرد را به هم نزدیک سازند، و یک سیستم عقلانی کاربردی متناسب با ویژگیهای سنتی فرهنگی و بومی کشور ارائه کنند؟ به عقیده بنده این نکته را نباید نادیده گرفت که تحول در هر کشوری تابع فعل و انفعالات کانونهای قدرت است.
ایشان برای نوع شخصیت و رفتار نخبگان بسیار اهمیت قائلاند و معتقدند نخبگان به دلایل تاریخی خلقیاتی دارند که با وجود آن نمیتوان به درستی در راه توسعه گام برداشت و معتقدند که عقلانیتی که برای پیشرفت و توسعه لازم داریم بر رفتار نخبگان ما حاکم نیست، و این در حالی است که علیالقاعده، انرژی هر کشور، نخبگان آن کشورند و از این روست که بحران جدی در حوزه مدیریت کشور مشاهده میشود."