الگوی مشارکت سیاسی در نظریه های ولایت فقیه خبر و گزارش

"در رابطه وا ـ کارگزاری پاره‌ای از هر دو نوع رابطه واگذارانه و کارگزارانه نهفته است و در واقع رابطه‌ای متقابل و رو به تکامل میان فرد و دولت برقرار می‌شود. 1. درباره حق انتخاب کردن که پائین‌ترین مرحله مشارکت سیاسی و نیازمند کم‌ترین تعهد است، می‌توان گفت که در نظریه ولایت انتصابی فقیه، گرچه مبنای مشروعیت و حقانیت در آن، نصب الهی است، اما فعلیت یافتن و به عبارتی کارآمدی حکومت با پذیرش مردم است. 3. در مورد حق مخالفت کردن که در جایگاه میانه مشارکت سیاسی قرار می‌گیرد، نیز هر دو دیدگاه یکسان می‌اندیشند؛ زیرا هر دو برخورد حکومت با گروه‌های محارب را جایز و بلکه واجب می‌شمرند، اما از سویی بر این باورند که سایر افراد و گروه‌هایی که نظام سیاسی دینی را پذیرفته‌اند، می‌توانند در مورد روند امور و جریانات جامعه و حکومت اظهارنظر و ابراز عقیده کنند. 4. حق نظارت و انتقاد نیز که در جایگاه میانه مشارکت سیاسی قرار می‌گیرد، در هر دو نظریه انعکاس یافته است."