خلاصه ماشینی:
"این اتحاد سرآغاز اندیشه کمنیوس در بعد بینالملل بود؛ زیرا ایجاد چنین اتحادی در علم و تبدیل آن به یک نظام، جز از طریق همکاری همگانی پیرامون اندیشههای موجود، امکانپذیر نبود.
کمینوس در مورد طرح دانش عمومی یا فراگیر اضافه میکند که هر مرحله از علم مجموعه کاملی از معارف را شامل میشود، به طوری که این مجموعه به نوبه خود، مقدمه یک مرحله جدید عالیتر و عمیقتر و وسیعتر است.
کمنیوس میاندیشید که راه برآوردن این آرزو، پدیدآوردن دانشی فراگیر است که میباید بر سه بنیاد استقرار گردد: نخست، علم و روش تجربی، آنگونه که بیکن پیشنهاد داده بود؛ دوم، فرد که بنیاد فلسفه است و سوم، حقیقت آشکار شده در دین (وحی) که وی آن را برترین معیار میدانست.
او باور داشت که تنها دانش عمومی ـ که خود را مبتکر آن میدانست ـ میتواند پیشرفت اخلاقی، هوشی و معنوی بشر را که بهتدریج رو به تعالی است، سرعت بخشیده و از این راه، کمکم، نزدیک شدن او را به قلههای منور به نور الاهی ممکن سازد."