Any philosophical approach to the plurality of the religions should provide the requisite linguistic bases and foundations. These should keep the completeness and consistency of the pluralistic theory and preserve the truth، the meaningfulness، and the realistic aspect of the religious realism. They also should resolve the conflict between the religions' propositions nevertheless they should not yield to the plurality of the Ultimate Reality.
In this paper، we study these elements by comparing two verions of Hick and Byrne، two contemporary religious pluralists.
خلاصه ماشینی:
"تفسیر استعاری زبان دینی از آنجا که برن جنبهی معرفتبخش و واقعنمای بخش گزارهای مقال و گفتار دینی رادارای اهمیت میداند،مسأله آن است که اگر همهی ادیان حد اقل توفیق معرفتی را درمواجههی معرفتی با امر متعالی دارند و گزارههای دینی گوناگون این تماس را برقرارمیکنند،چگونه میتوان اسناد این صفات گوناگون و بلکه متعارض را به یک امر متعالیتبیین کرد.
. داوری و نتیجهگیری روایت کثرتگرایانهی برن از دو زاویهی زبانی و هستیشناختی با داشتن دغدغهیارجاع و واقعگرایی(که اصرار او بر این دو از عنوان فرعی کتاب او روشن میشود:ارجاع وواقعگرایی در دین)تببیین نسبتا قانعکنندهای برای مسألهی گوناگونی و تفاوت گفتار دینیناظر به امر متعالی میدهد(هرچند برن به جنبههای دیگر گفتار دینی هم چون تاریخ دین،...
استعارهها و الگوها و توصیفات مختلفی که در گفتار ادیان از آنها استفاده میشود،گزارشهای محدود و ناقصی از وجوه گوناگون این واقعیت متعالی است و از آنجا که هر استعاره نامحدودیت و انعطاف معنایی دارد،میتواند جنبههای مختلف را نشان دهد و درعین حال،در باور به ناشناختی بودن سرشت واقعی امر متعالی خلل ایجاد نکند.
با توجه به مفروضات آغازین مقاله که برای تمهیدات زبانی کثرتگرایی دینی لازم بود،میتوان گفت روایت کثرتگرایانهی برن تقریبا تمامی این مفروضات را برآورده میکند،چرا که این روایت اولا زبان دین را معنادار و واقعنما میداند(در مقابل طبیعیگرایی)،ثانیابه تقلیل آنها به معنایی که صرفا عملی و کاربردی باشد اکتفا نمیکند(چنانکه هیک اینکار را انجام میدهد)و ثالثا با قبول تعارض و تفاوت گفتار دینی ادیان گوناگون،این تفاوترا به معنای عدم توفیق در ارجاع به یک امر متعالی نمیداند."