خلاصه ماشینی:
"ایران، 27و28/2/83 هدف اصلی مقاله، ترسیم خطوط کلی شیوه تشکیل و زوال خودفهمیها و هویتهای سیاسی در پرتو تحولات داخلی و جهانی است.
طبق استدلال ما، بیهنجاری سیاسی و تحولات داخلی به همراه فرآیندهای جهانی شدن در گسترش این ضعف مؤثر بودهاند.
بنابراین، از این دیدگاه میتوان فرآیند تشکیل و زوال هویت سیاسی در ایران پس از انقلاب را از نظر گفتمانی به سه مرحله اصلی تقسیم کرد: 1.
3. گفتمان دموکراتیک، خودفهمیها و هویتهای متکثر: در ابتدای این مرحله، شکاف و بیگانگی میان خودفهمی ترسیم شده در ایدئولوژی رایج و خودفهمیهایی که بعضا تحت تأثیر فرآیندهای جهانی در حال گسترش بود، به تدریج ابعاد بحرانی به خود میگرفت.
در نتیجه، طرح مفاهیم و گفتمان جدید، راهی برای نوعی گفتوگوی سیاسی در سطح رسانهها و مطبوعات گشود؛ اما به تدریج خودفهمی ایدئولوژیک و محدود گفتمان رسمی به نحو فزایندهای با واقعیت فاصله گرفت و جای خود را به خودفهمیهای وسیعتر و متکثر داد."