خلاصه ماشینی:
"آزادی در قرآن یک مفهوم انتزاعی نیست؛ بلکه یک مفهوم عینی و نام چیزی خارجی و عمل است و برای تبیین و عینی‌سازی آن به مصادیقی اشاره شده است که عبارتند از: 1.
آزادی اندیشه: در نگرش قرآن آزادی اندیشه زیربنای گزینش درست هدف، مسیر و شیوه زندگی و شرط برخورداری از هدایت الاهی است و مراد از آن در اینجا، فراهم آوردن بسترهای مناسب برای زمینه‌های بروز و ظهور اندیشگی در انسان و برخورداری از تمام ظرفیت انسان‌ها در این امر است.
قرآن مسئله بیان را به عنوان یک موهبت الاهی برشمرده است و از این مسئله به عنوان استماع قول یاد می‌کند و بندگان خود را به این صفت می‌ستاید که قول و بیان اندیشگی مردمان را گوش می‌دهند و پس از ارزیابی و سنجش بر پایه برهان و اصول استدلالی، در مقام عمل از اندیشه نیکوتر پیروی می‌کنند.
اما همین قرآن برای آزادی عمل محدودیت‌هایی نیز مطرح کرده است که از جمله مهم‌ترین آنها حفظ احترام متقابل است."
(
, 
, 
)
