چکیده:
هدف از این پژوهش،بررسی و تاثیر مصرف مکمل کراتین مونوهیدرات بر قدرت عضلانی،حجم مایعات و تودهء بدون چربی دانشجویان پسر ورزشکار بود.بدین منظور 18 نفر از دانشجویان ورزشکار غیررقابتی به ترتیب با میانگین قد،وزن و درصد چربی 37/6-+66/179،25/9-+48/74،74/2-+52/10 که یکسال سابقهء کار با وزنه را داشتند بهطور تصادفی به دو گروه کراتین (n-9) و دارونما (n-9) تقسیم شدند.
پیش آزمون و پس آزمون شامل قدرت عضلانی(قدرت عضلات پا،سینه و جلوبازو)و ترکیب بدنی(وزن،تودهء بدون چربی،درصد چربی،کل آب بدن،آب درون سلولی و آب برون سلولی و دور بازو)،در ابتدا و انتهای دوره تمرین از آزمودنیها گرفته شد.هر دو گروه در یک طرح یکسویهء کور به مدت 6 هفته یک برنامهء تمرین مقاومتی 3 جلسه در هفته را برای افزایش قدرت و حجم عضلانی انجام دادند.گروه کراتین روزانه 20 گرم کراتین را در 4 وعدهء 5 گرمی به مدت 6 روز برای دورهء بارگیری و در ادامه روزی 5 گرم تا اتمام برنامه(دورهء نگهداری)مصرف میکردند.گروه دارونما همانند پروتکل گروه کراتین عمل کرده،ولی بهجای کراتین نشاسته مصرف میکردند.
یافتههای پژوهش نشان داد که وزن و تودهء بدون چربی و دور بازو در گروه کراتین نسبت به گروه دارونما افزایش معنیدار (P>0/05) و درصد چربی در هر دو گروه مقداری کاهش یافت.قدرت عضلات پا،سینه و جلو بازو نیز در گروه کراتین نسبت به گروه دارونما افزایش نشان داد،ولی این افزایش از لحاظ آماری معنیدار نبود.کل آب بدن،آب درون سلولی و آب برون سلولی در گروه کراتین افزایش و در گروه دارونما کاهش نشان داد.
نتیج نشان داد مصرف مکمل کراتین به افزایش قدرت عضلانی و بهبود ترکیب بدنی منجر میشود شده و تغییری در توزیع مایعات بدن ایجاد نمیکند.
خلاصه ماشینی:
"تغییرات آب درون سلولی در گروه کراتین و دارونما بحث و بررسی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین وزن بدن و تودهء بدون چربی در گروه کراتین و دارونما تفاوت معنیداری وجود داشت که با نتایج پژوهشهای ولک1و همکاران(2000)،آرسیرو2و همکاران (2001)،کراودر3و همکاران(1997)،بورک4و همکاران(2000)،بکیو5و همکاران(2000)،پاورز6و پاورز6و همکاران(2003)و شیخ الاسلامی وطنی(1384)همخوانی دارد.
در پژوهش حاضر نیز با توجه به اندازهگیری آب بدن مشاهده شد که در گروه کراتین 91/0 لیتر به کل آب بدن اضافه شده که 74/0 لیتر آن مربوط به آب درون سلولی است، همچنین تودهء بدون چربی افزایش معنیداری را نشان داد،درحالیکه در گروه دارونما آب بدن کاهش(62/0 لیتر)و به دنبال آن تودهء بدون چربی کاهش یافت که ممکن است ناشی از کاهش انرژی دریافتی یا افزایش انرژی مصرفی در دورهء مکملسازی باشد(21).
افزایش بیشتر 1 RM در حرکات اسکات نسبت به حرکت پرس سینه و جلو بازو لاری ممکن است ناشی از اندازهء بزرگتر این عضله باشد که قدرت بیشتری نسبت به عضلات کوچکتر دارد و چون آزمودنیها علاقهء کمتری برای انجام حرکات پا در گذشته از خود نشان دادهاند،با قرار گرفتن در یک برنامهء منظم که حرکات پا بیشتر در آن گنجانده شده بود،میتوان گفت که این افزایش بیشتر،ناشی از سازگاریهای عصبی یا«اثر یادگیری»است.
همچنین در پژوهشی بکیو1و همکارانش به بررسی مصرف مکمل کراتین بر قدرت عضلانی و ترکیب بدنی پرداختند و نشان دادند که بعد از 6 هفته تمرین،قدرت 1 RM جلو بازو لاری در گروه کراتین 77/16-+9/29 درصد و در گروه دارونما25/6-+5/16 درصد افزایش یافت که نسبت به پژوهش حاضر افزایش بیشتری مشاهده شد(4)."