چکیده:
هدف از اجرای این تحقیق،پیشبینی اثر متغیرهای آنتروپومتریکی در دامنهء حرکتی مفصل ران در حرکات تا شدن و باز شدن در فوتبالیستها و غیر ورزشکاران و مقایسهء آنها با یکدیگر است.
آزمودنیهای این تحقیق 100 نفر از نمونههای در دسترس(50 فوتبالیست و 50 غیر ورزشکار)با مشخصهء پای راست مسلط بودند که داوطلبانه در این تحقیق شرکت داشتند.میانگین و انحراف استاندارد سن،وزن و قد فوتبالیستها به ترتیب 30/2-+17/ 22 سال،49/6-+98/72 کیلوگرم و 66/4-+51/177 سانتیمتر و برای غیر ورزشکاران به ترتیب 14/2-+52/22 سال،85/9-+85/71 کیلوگرم و33/4-+82/175 سانتیمتر بود.انعطافپذیری مفصل ران در حرکتهای تاشدن و باز شدن با استفاده از فلکسومترلیتون (ICC-0/94) در پای مسلط اندازهگیری شد.سازههای پیکرسنجی مورد سنجش عبارت بودند از طول ساق پا،طول ران،محیط ران،محیط ساقپا،پهنای لگن،قطر زانو،شاخص تودهء بدن و ضخامت چربی زیرپوستی تاج خاصره،فوق خاری،وسط ساقپا و جلو ران که براساس دستور العمل ISAK اندازه گرفته شدند.
بررسی یافتههای تحقیق با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که در حرکت تاشدن،هیچ یک از متغیرهای آنتروپومتری،پیشگوییکنندهء دامنهء حرکتی در فوتبالیستها نیست ṣ(P<0/05) اما در گروه غیروزشکار ضخامت چربی زیرپوستی وسط ران (B--0/47) و فوق خاری (B--/090) پیشگوکنندهء دامنهء حرکتی مذکور هستند .(R 2 0/43) همچنین در حرکت باز شدن پهنای لگن (B-0/44) و ضخامت چربی زیرپوستی وسط ساقپا (B--/020) برای فوتبالیستها (R 2-0/50) و ضخامت چربی زیرپوستی فوق خاری (B--0/73) و خاصره (B--0/90) برای غیر وزشکاران ( R 2-0/43) پیشگوییکنندهء اندازه دامنهء حرکتی باز شدن مفصلران است.
نتایج این تحقیق موید آن است که ضخامت چربی زیرپوستی و پهنای لگن با انعطافپذیری مفصلران ارتباط دارد،اما متغیرهای پیشبین در فوتبالیستها و غیر ورزشکاران متفاوت است.بنابراین این متغیرها در پیشبینی انعطافپذیری این مفصل مهم هستند.
خلاصه ماشینی:
"بررسی یافتههای تحقیق با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که در حرکت تاشدن،هیچ یک از متغیرهای آنتروپومتری،پیشگوییکنندهء دامنهء حرکتی در فوتبالیستها نیست ṣ(P<0/05) اما در گروه غیروزشکار ضخامت چربی زیرپوستی وسط (1).
دویدن معمولی،دویدن به عقب،پریدن برای تصاحب توپ،ضربهزدن به توپ،تکلها، فرار از تکلها،حرکات و مهارتهایی از فوتبال هستند که اجرای آنها مستلزم انعطافپذیری مناسب و کافی مفصل ران فوتبالیستها در دامنهء حرکتی تاشدن و باز شدن است(4).
در مورد حرکت باز شدن در گروه فوتبالیستها،تحلیل رگرسیون،تنها پهنای لگن (B-0/44) و ضخامت چربی زیرپوستی ساقپا (B--0/20) را پیشگوییکنندهء انعطافپذیری مشخص کرد،بهطوریکه متغیرهای پیشبین در مجموع 50 درصد از واریانس دامنهء حرکتی ذکر شده را تبیین میکنند.
همانطور که پیش از این نیز اشاره شد، ضخامت چربی زیرپوستی با انعطافپذیری غیر ورزشکاران در دامنهء حرکتی تاشدن ران ارتباط دارد، اما در فوتبالیستها این ارتباط وجود ندارد.
Jurimea برای فوتبالیستها و ضخامت چربی زیرپوستی فوق خاری و تاج خاصره برای غیر ورزشکاران، پیشگوییکنندهء دامنهء حرکتی باز شدن مفصل ران است.
آنچنان که از یافتههای تحیقق برمیآید،اثر چربی زیرپوستی بر انعطافپذیری فوتبالیستها در این دامنهء حرکتی نسبت به غیر ورزشکاران ضعیفتر است(جدول 2) که این شاید،نشاندهندهء تاثیر عوامل دیگری همچون شدن شرکت در تمرینات فوتبال و انجام تمرینات کششی خاص در برنامههای تمرینی فوتبال،بر میزان دامنهء حرکتی باز شدن ران این گروه باشد.
همانند دامنهء حرکتی تاشدن،هیچکدام از متغیرهای طول اندام تحتانی،محیط اندام،پهنای اندام(به جز پهنای لگن در فوتبالیستها)و شاخص تودهء بدن با دامنهء حرکتی باز شدن در دو گروه فوتبالیست و غیر ورزشکار ارتباطی نداشتند(جدول 2)که این با یافتههای ماتویس(33)،هریس(34)و پیستوتنیک (19،18)که طول اندام و محیط اندام را مرتبط با میزان انعطافپذیری ندانستهاند،همخوانی دارد."