چکیده:
هدف از پژوهش حاضر،بررسی تأثیر یک جلسه تمرین فزاینده در روز،به مدت یک هفته، بر برخی آنزیمهای کبدی شامل آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) ،آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) ،آلکالین فسفاتاز (ALP) در دختران فعال بود.بدین منظور 13 داوطلب،از بین دانشجویان دختر رشته تربیت بدنی که حداقل سه جلسه تمرین در هفته داشتند،با اکسیژن مصرفی بیشینه 5/11؟؟07/41 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه که از لحاظ جسمی و روحی در سلامت کامل بودند،در این آزمون شرکت کردند.سپس آزمودنیها به طور تصادفی به دو گروه کنترل(6 نفر)و تجربی(7 نفر)تقسیم شدند.خونگیری از آزمودنیها 24 ساعت قبل از تمرین و در روزهای 1،4 و 7 تمرین و 24 ساعت پس از پایایی آخرین جلسه تمرینی انجام شد.یافتههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل و اریانس با اندازهگیریهای مکرر1 (ANOVA) و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.حداقل سطح معنیداری برای این تحقیق (P>0/05) تعیین شد.
نتایج تحقیق حاکی از آن بود که مقادیر AST بعد از روزهای 1،4 و 7 تمرین،افزایش معنیداری (P>0/005) یافت و پس از 23 ساعت استراحت،کاهش چشمگیری (P>0/005) داشت.همچنین مقادیر ALT ،به جز اولین روز تمرین،در روزهای چهارم و هفتم تمرین افزایش معنیداری P>0/01) و (P>0/05 یافت.مقادیر ALP نیز در اولین،چهارمین و هفتمین روز تمرین،افزایش معنیداری P>0/01) ، P>0/01 و (P>0/001 یافت و پس از بازیافت 24 ساعته،کاهش معنیداری P>0/001 نشان داده شد. با توجه به اثر تمرینات فزاینده در افزایش رهاسازی آنزیمهای کبدی که ممکن است با عدم بازیافت مناسب به حالت حادتری برسد.لذا پیشنهاد میشود 24 ساعت،زمان مناسبی برای بازیافت و جبران نیازهای سلولی و زیرسلولی با توجه به شدت تمرین نمیباشد.
خلاصه ماشینی:
"نتایج نشان داد فعالیت پلاسمایی ALT و AST ،دو روز بعد از
آزمودنیها،دریافتند مقادیر ALT و AST پس از تمرین افزایش یافته است.
تمرین در روز را بر شاخصهای آسیب و فعالیت کبدی از جمله AST ، ALT و ALP در
جدول 2 نشان میدهد که بین مقادیر ALP قبل از تمرین با روزهای 1،4 و 7 روز تمرین
جدول 3 نشان میدهد که در روزهای 1،4 و 7 تمرین بین گروه تجربی و کنترل اختلاف
آزمون T مستقل مقایسه گروه تجربی و کنترل مقادیر AST ، ALT و ALP در مراحل مختلف
(به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 3 همچنین نشان میدهد که بین مقادیر ALT گروه کنترل و تجربی،در هیچ
نتایج پژوهش حاکی از افزایش 60 درصدی مقادیر AST در روز اول تمرین بود که
میدهد(20)،در حالی که نتایج این پژوهش کاهش 100 درصدی مقادیر AST و کاهش
نتایج این پژوهش مبین افزایش 16 درصدی و غیر معنیدار مقادیر ALT در روز اول با
فعالیت AST و ALT بوکسورها نسبت به گروه کنترل بیشتر است اما فعالیت آنها در زمان
نشان داد فعالیت ALT و AST بوکسورها بعد از رقابت،2 تا 5/2 برابر بیشتر میشود(8).
مقایسه آزمودنیهای این پژوهش نشان میدهد که سطوح AST و ALP گروه تجربی،بعد
بازیافت،سیر صعودی این آنزیم همچنان ادامه یافت اما مقادیر AST و ALP کاهش
که افزایش این آنزیم در روزهای تمرین به دلیل وقوع آسیب عضلانی و کبدی(5،9)و نیز
(2006)نیز افزایش مقادیر AST و ALT بعد از انجام تمرینات اکستنریک را ناشی از بروز
آسیب سلولهای کبدی بعد از تمرین شدید ممکن است حتی بدون افزایش در مقادیر"