چکیده:
هدف:بررسی اثر مصرف حاد 500 میلیگرم ویتامین C بر روی پراکسیداسیون چربی و التهاب متعاقب 30 دقیقه فعالیت با 75%حد اکثر اکسیژن مصرفی.روش:شانزده مرد سالم و ناآشنا با پروتکل تمرینی،بهطور تصادفی به دو گروه پلاسبو(500 میلی گرم لاکتوز) (P) و آنتی اکسیدان(500 میلیگرم ویتامین (C (OA) تقسیم شدند.دو ساعت پس از مصرف ویتامین C یا پلاسبو.آزمودنیها به مدت 30 دقیقه با 75%حد اکثر اکسیژن مصرفی بر روی نوارگردان دویدند.غلظت ویتامین C پلاسما و مالون دی آلدئید (MDA) به عنوان شاخص استرس اکسیداتیو با استفاده از دستگاه HPLC ،کراتین کیناز (CK) به عنوان شاخص آسیب عضلانی با استفاده از دستگاه اتوآنالایزر،و اینترلوکین شش IL-6 به عنوان شاخص التهاب با استفاده از دستگاه الایزا اندازهگیری گردید.یافتهها:برای مقایسه غلظت آنتی اکسیدان پلاسما و شاخصهای آسیب عضلانی،استرس اکسیداتیو و التهاب در هر گروه از روش اندازهگیری مکرر با تصحیح بونفرونی و برای مقایسه این شاخصها در بین دو گروه از روش t مستقل استفاده گردید.سطوح ویتامین C پلاسما در گروه AO ،دو ساعت پس از مصرف و تا 2 ساعت پس از فعالیت بهطور معنیداری افزایش یافت (P>0/05) . سطوح CK در هر دو گروه پس از فعالیت افزایش (P>0/05) و 24 ساعت بعد از فعالیت در گروه OA تا حدود مقادیر اولیه خود کاهش یافت.سطوح مالون دی آلدئید سرم پس از انجام فعالیت در گروه P بهطور معنیداری افزایش یافت (P>0/05) درحالیکه در گروه OA افزایش معنیداری مشاهده نشد (P>0/05) .سطوح IL-6 در هر دو گروه پس از فعالیت افزایش (P>0/05) و 24 ساعت بعد تا حدود مقادیر اولیه خود کاهش یافت.نتیجهگیری: نتایج حاصله حاکی از تأثیر مصرف 500 میلیگرم ویتامین C ،بر روی آسیب عضلانی و پراکسیداسیون چربی و عدم تأثیر آن بر روی التهاب میباشد.
خلاصه ماشینی:
"هدف:بررسی اثر مصرف حاد 500 میلیگرم ویتامین C بر روی پراکسیداسیون چربی و
پس از مصرف و تا 2 ساعت پس از فعالیت بهطور معنیداری افزایش یافت (P>0/05) .
نتیجهگیری: نتایج حاصله حاکی از تأثیر مصرف 500 میلیگرم ویتامین C ،بر روی آسیب عضلانی و
فعالیت بدنی سبب افزایش مصرف اکسیژن عضلات فعال بدن تا حدود 100 تا 200
تحقیقات قبلی انجام شده در مورد تأثیرات مصرف ویتامین C بر روی پراکسیداسیون سه
Lipid Peroxidation در مورد تأثیر مدت مصرف ویتامین بر روی پراکسیداسیون چربی نیز هنوز اختلاف
هدف از این مطالعه تأثیر مصرف حاد 500 میلیگرم ویتامین C بر روی
سانتریفوژ گردید و سپس بلافاصله جهت اندازهگیری ویتامین C مورد استفاده قرار
میزان CK خون پس از فعالیت در هر دو گروه بهطور معنیداری افزایش نشان میدهد
گروه AO میزان MDA پلاسما تا 24 ساعت پس از فعالیت نسبت به بلافاصله قبل از
میزان اینترلوکین شش سرم نیز پس از فعالیت در هر دو گروه بهطور معنیداری افزایش
هدف از این مطالعه،بررسی تأثیر مصرف ویتامین C دو ساعت قبل از یک جلسه فعالیت
علت عدم افزایش ویتامین C پس از فعالیت در گروه P
و مصرف ویتامین در این آزمودنیها توانست از افزایش استرس اکسیداتیو به طور
ثانیا"به نظر میرسد ویتامین C وقتی بر روی اینترلوکین شش پلاسما تأثیر میگذارد که نیازهای متابولیکی فعالیت بالا
ویتامین C بر روی مالون دی آلدئید به عنوان شاخص پراکسیداسیون چربی و عدم تأثیر
آسیب عضلانی 30 متعاقب دقیقه فعالیت با شدت 75%حد اکثر اکسیژن مصرفی میباشد."