چکیده:
آقای دکتر همایون در این گفتوگو به نقد رویکرد موجود در حوزه جهانگردی جمهوری اسلامی
ایران میپردازد و معتقد است پیمودن مسیری که در جهانگردی غربی ترسیم شده است، نه
تنها سود اقتصادی برای ما ندارد، که فرهنگ و سنت و میراث اجتماعی و محیطزیست و خیلی
چیزهای دیگر را تخریب میکند. به نظر وی، آماری که از سودآوری صنعت جهانگردی ارائه
میشود، ناقص و یک سویه است و هزینههای چنین درآمدهایی، مورد ملاحظه قرار نگرفته
است.
خلاصه ماشینی:
"رسالت، 26/5/83 چکیده: آقای دکتر همایون در این گفتوگو به نقد رویکرد موجود در حوزه جهانگردی جمهوری اسلامی ایران میپردازد و معتقد است پیمودن مسیری که در جهانگردی غربی ترسیم شده است، نه تنها سود اقتصادی برای ما ندارد، که فرهنگ و سنت و میراث اجتماعی و محیطزیست و خیلی چیزهای دیگر را تخریب میکند.
گذشته و آینده آن شاید برای ما خیلی مهم نباشد، اگر چه تصویر درستتری نیز بتوانیم ایجاد کنیم، ولی در وضعیت فعلی به شدت تبلیغ میشود که جهانگردی درآمد بسیار زیادی نصیب کشورهای دنیا میکند.
اگر مجموعه جهانگردی را به عنوان برنامه کاملی ببینید، یعنی عواملی همچون هزینههایی که برای جلب جهانگرد میشود، درآمدهایی که ورود جهانگرد دارد و ارزی که مسافرین از کشور خارج میکنند را در معادله وارد کنید، حاصل کاملا منفی میشود.
وضعیت فعلی ما بینابین است؛ کشور ما نه مانند ترکیه میشود که حداقل یک قطب جهانگردی به معنای معاصر باشد، نه الگوی بومی طراحی میکنیم که بتوانیم سالم و بیدغدغه به پیش رویم.
از جمله آنها مسئله هزینههایی است که برای توسعه صنعت جهانگردی بر کشور تحمیل میشود.
این شکل محاسبه زمانی درست است که توسعه صنعت جهانگردی در ایران منوط به افزایش مسافرت ایرانیان به خارج از کشور باشد.
به نظر این بنده، مهمترین جاذبه جهانگردی جهان در ایران وجود دارد و اگر توجه جدی و اصولی به آن شود، میتواند عامل جذب بیشترین جهانگردان خارجی به ایران باشد."