تناقضات منطقی روشنگری در اروپا خبر و گزارش

"پروتستان‌ها با تیزهوشی از این آموزه قرآنی بهره بردند که عاقل‌ها اقوال مختلف را می‌شنوند و بهترین آن‌را برمی‌گزینند و نیز با اعلام «لا إکراه فی الدین قد تبین الرشد من الغی»(1) اجبار و اکراه در دین‌ورزی را نفی، و مبارزه با گمراهی را از طریق روشنایی و بالندگی سفارش می‌کند. سه قرن می‌توان دریافت که گرایش نخست به فطرت انسانی بسی مقرون‌تر است؛ ولی عقب نگه‌داشتن این گرایش موجب شد تا دانشمندان علوم طبیعی و ریاضی از حد خود فراتر روند و به جای فیلسوفان و مذهبیون، به تبیین خلقت و فلسفه آن بپردازند. فیلسوفان مغرب زمین، که اکثر نظریه‌ها و فرضیه‌هایشان قطعا برگرفته از شرق و اسلام است، اعلام می‌کنند که مقوله دین از همان اوان روشن‌گری با موازین عقلی سنجیده شده است."