خلاصه ماشینی:
"آقای عبدالحق در مورد رابطه خداوند با قوانین فیزیک و چگونگی عملکردش در آفرینش میگوید: بنابر الاهیات اشعریه، اینگونه نیست خداوند جهان که از طریق قوانین فیزیک و شرایط اولیه تثبیت کند و سپس آنرا رها سازد تا به نحو مکانیکی به حرکت و تکامل خود ادامه میدهد؛ بلکه او به عنوان «علت اولی» هم در حدوث جهان و هم بقاء آن نقش دارد.
وی در قسمت دیگری به مطالبی همچون معنای نمادین انسان و کیهان و همچنین مسئله رشد علم و آگاهی بشر و نظریه پوپر در این باب و ماهیت دانش معنوی انسان اشاره میکند و نتیجه میگیرد: در نظر یک کیهانشناس مسلمان، اندیشیدن درباره کیهان، راهی برای شناخت خداوند است و خلقت انسانها توسط خداوند، علم را امکانپذیر ساخته است؛ زیرا عقل ما میتواند آثار عقل الاهی را در نظم موجود در جهان درک کند؛ البته ایدههایی که در مورد خداوند مطرح میسازیم، محدود به درک و فهم خود ما هستند."