خلاصه ماشینی:
دو نسخهای که برای تصحیح متن در دست بود یکی نسخهای است که ضمیمهء یک مجموعهء مفصل ادبی در قرن یازدهم هجری با خط نستعلیق زیبا نوشته شده و در کتابخانهء مدرسهء سپهسالار موجود است و دیگری نسخهای است که معتمد الدوله در زنبیل خود نقل نموده و از مطابقه این دو نسخه که گوئی از روی یک اصل مشترک نوشته شدهاند توانست متن را بصورتی که بنظر خوانندگان محترم رسیده ترتیب دهد.
چون در زمان تیمور و شاهرخ،سمرقند و ماوراء النهر یک مرکزیت علمی خاصی پیدا کرده بود و بزرگانی مانند میر سید شریف سعد الدین تفتازانی در آنجا حوزههای درس معتبر تشکیل داده بودند،لذا از هر سو دانشجویان بدانجا رو مینهادند،قاضی زاده نیز برای تحصیل از آسیای صغیر یا روم آن زمان،بسمرقند رهسپار گشت و پس از آنکه در دانش مرتبهء عالی یافت،الغ بیک با فرمانروائی مارواء- النهر بسمرقند درآمد و قاضی زاده را بمعلمی خود برگزید و او را بخود نزدیک ساخت و تدریجا چندان جاه و مقام یافت که بر صدها دانشمند که در درگاه الغ بیک گردآمده بودند برتری داشت و پس از آنکه میرزا مدرسه معروف خود را در سمرقند ساخت،قاضی زاده را بر همه استادان و دانشجویان آنجا سروری داد.
تپهءرصدداغی که در شمال شهر مراغه واقع شده هنوز رصدخانه را محفوظ داشته و در سال 1272 پدر مرحوم حاجی نجم الدوله،ملا علی محمد اصفهانی که غیاث الدین جمشید ثانی لقب داشت،به اتفاق برخی از فضلای عصر بدانجا رفته و نقشهای از تپه و محل رصد و آثار باقی مانده برداشت که در روزنامهء علمیه همان زمان بچاپ رسیده و نگارنده نسخهای از آن را در دست دارد.