خلاصه ماشینی:
"میر شایمر و والت در این مقاله بر آناند که محور سیاست خارجی امریکا در منطقهء خاورمیانه برپایهء حمایت کامل و خللناپذیر از اسرائیل استوار است.
نویسندگان بر آناند که لابی اسرائیل از یکسو امریکاییها را متقاعد میسازد که منافع ایالات متحد و اسرائیل در اصل یکی است و از سوی دیگر امریکا را در«جنایاتی که علیه فلسطینیها صورت گرفته»همدست خود میکند و به عبارت دیگر امریکا به«هموار کنندهء راه توسعهطلبی اسرائیل در مناطق اشغالی»تبدیل میشود.
آنها در مقابل،به لزوم بازسازی تصویر امریکا در جهان عرب و اسلام توجه میدهند و معتقدند که رهبران امریکا باید خود را از لابی اسرائیل دور سازند و سیاست خاورمیانهای منسجمتری را برای حفظ منافع ملی امریکا در پیش گیرند.
او نظریهء نویسندگان دربارهء نقش لابی اسرائیل در سیاست خاورمیانهای امریکا را نمیپذیرد و بر آن است که آنها به نفوذ شرکتهای نفتی بر سیاست امریکا در خلیجفارس توجه نکردهاند.
مسینگ در این نوشته بازتابهای مقالهء یاد شده را در رسانهها و محافل سیاسی امریکا و اسرائیل بررسی میکند و ضمن تأکید بر صحت بسیاری از نظریات مطرح شده در آن،برخی از آنها را دقیقتر میسازد و همچنین موارد اشتباه نویسندگان را برمیشمارد.
آنها در جایی از این مطلب،دیدگاهی که نفت را عامل اصلی تعیین کنندهء سیاست خارجی امریکا میشمارد رد میکنند و مینویسند:«ما معتقدیم که سیاست ایالات متحد در خاورمیانه را عمدتا تعهد به اسرائیل هدایت میکند و نه منافع نفتی.
»(ص 152)آنها در آخر مینویسند:«ایالات متحد در خاورمیانه دچار دردسر عظیمی است و اگر انجام یک بحث متمدنانه دربارهء نقش اسرائیل در سیاست خارجی امریکا غیرممکن باشد توفیق شکل دادن به سیاستهای مؤثر را به دست نخواهد آورد."