بررسی تطبیقی کتاب «طالش منطقه ای قومی در شمال ایران» معرفی و نقد

خلاصه ماشینی:

"6 از جمع‌بندی مجموعه این اطلاعات در می‌یابیم که بندر لنکران‌ در ناحیه شمال رودخانه آستارا مرکز ولایت تاریخی تالش محسوب‌ می‌شد که از جلگه کورا تا رودخانه دیناچال در منتهی الیه شهرستان‌ تالش کنونی را در بر می‌گرفت و به طور کلی تالشی که در بزرگترین‌ محدوده آن ذهن بازن را به خود مشغول نموده بود،پیش از تحولات‌ دو قرن پیش در سه ولایت قرار می‌گرفت: 1-ولایت تالش به مرکزیت بندر لنکران که دارای حاکمی‌ مستقل بود و شامل تالش گشتاسفی(ایالت لنکران کنونی جمهوری اخبارنامه نوشته میرزا احمد لنکرانی،یکی از منابع دست‌ اول دربارهء تاریخ خانات تالش‌ شمالی و جنگ‌های ایران و روسیه در جبهه تالش است آذربایجان با پنج شهرستان)و شهرستان‌های آستارا و تالش کنونی و بخش ویلکیچ(نمین کنونی)در خاک‌ ایران می‌شد. او با توجه به شکل طولی‌ منطقه تالش که به تبعیت از امتداد کوه‌های تالش از جنوب به‌ شمال کشیده شده است و در عرض،دره رودخانه‌ها به طور منظره‌ای از کوهپایه و جلگه تالش بازن با اتخاذ روش استقرایی، هویت ناحیه‌ای تالش را متأثر از عامل مورفولوژیک رشته‌کوه‌ تالش و عامل انسانی قومیت‌ تالش و مشخصه‌های فرهنگی و اقتصادی آن می‌داند جانبی دامنه شرقی آن را بریده‌اند؛ به تشریح تفاوت‌های لهجه‌ای‌ تالش پرداخته و با استفاده از نمونه‌گیری‌هایی که در درون هر دره‌ مستقل انجام داده معتقد است که‌ این تفاوت‌های لهجه‌ای از دره‌ای‌ به دره دیگر بیشتر می‌شود."