خلاصه ماشینی:
"مسئله‌ای که امروز من محقق را آزار می‌دهد،تشتت آرا و حرف‌های ابهام‌آمیزی است که در باب بایسنغر و قرآن بایسنغری به عمد مطرح می‌شود چرا؟برای این‌که ما توجه به آن‌چه داریم نکنیم و این اوراق راهی دوره‌های دیگر شود.
جلد این قرآن فنون فراوانی داشته است که متأسفانه هنوز مشخص نیست آیا باقی مانده است یا در شبیخون‌های ضایع شده است.
ایرج نعیمایی همچنین گفت: «عده‌ای می‌گویند آن‌چه منسوب به بایسنغر در کتابت قرآن است،منسوب به او نیست و از آن ابراهیم است و تحلیلشان آن است که آن‌چه موجود است امضا ندارد.
قرآنی کامل در آستان مقدس وجود دارد که به خط ابراهیم پسر دیگر شاهرخ است و برخی گمان کرده‌اند که باقی نیز آثار بایسنغر است.
اندازۀ کتابت بایسنغر کتابت جلی است و متفاوت از تمام کسانی است که در طول تاریخ قرآن نوشته‌اند و اندازۀ کاغذ هیچ خطاطی به آن بزرگی نیست.
بایسنغر میرزا کسانی مثل حافظ ابرو را حمایت کرده و کارگاه‌های پارچه‌بافی در هرات ساخته بوده است.
آغداشلو اضافه کرد:در کتاب دیگری نیز اشاره شده که دو ورق این قرآن را ناصر الدین شاه از امامزاده ابراهیم با خودش به تهران و موزۀ کاخ گلستان برده است.
تا آنجا که من می‌دانم هیچ‌جا انتساب این قرآن به بایسنغر میرزا به‌طور قطع و یقین مشخص نشده است.
این پایه از آنجا که با اندازۀ اوراق این قرآن مطابق است،احتمالا برای همین قرآن ساخته شده و زمان ساخت آن را نیز پیش از شروع بایسنغر میرزا به خوشنویسی دانسته‌اند.
این قرآن را ابراهیم میرزا بنا به تاریخ تولدش باید در 14 سالگی نوشته باشد که موضوعی رشک‌برانگیز و عجیب است."
(
, 
, 
)
