قاعده استمرار در دعاوی بین المللی مقاله

حال بدنبال بحث اجمالی در خصوص دولت حمایت‌کننده و تبعه،این سؤال مطرح است که رابطهء تابعیت از چه تاریخی و تا چه زمانی‌ باید موجود باشد تا موجد حق حمایت سیاسی گردد؟در این مورد،قاعدهء مشخص و ثابتی وجود ندارد و بین علمای حقوق و میان نظرات و آرای‌ دادگاه‌ها اختلاف وجود دارد که در صفحات آتی به بررسی آن‌ می‌پردازیم. ẓDiplomatic Claims in respect of Injuries to companies,1932,Cited in The International and Comparative Law Quartely vol. 189 در دیوان دائمی بین المللی دادگستری تأیید شده است:در مرحلهء ابتدائی‌ رسیدگی،دولت لبتوانی‌17نسبت به عدم توجه دولت‌18به این قاعدهء حقوق بین الملل که تابعیت دولت متبوع نه تنها در زمان ورود زیان لازم‌ است بلکه استمرار آن تا اقامهء دعوی نیز ضروری می‌باشد،اعتراض‌ می‌کند. 36در قضیهء ناجرا37کمیسیون مشترک دعاوی مکزیک-فرانسه(1928)می‌گوید: «قاعدهء کلی در عرف بین الملل این است که دولت می‌تواند از تبعهء خود حمایت کند مشروط بر این‌که تبعهء مزبور از زمان ورود زیان تا امضای‌ معاهدهء حل و فصل دعاوی،و مستمرا تا زمان اقامهء دعوی یا حتی صدور حکم،در تابعیت دولت یادشده باقی مانده باشد. 48 هارست می‌گوید:در دعاوی بین المللی و در خصوص حمایت‌ سیاسی از تبعه،ذینفع باید تابعیت کشور حمایت‌کننده را در زمان اقامهء دعوی داشته باشد؛و گرنه دولت متبوع چنین حقی را نخواهد داشت. و در جای دیگر در خصوص قاعدهء استمرار تابعیت می‌گوید:از دیرباز این قاعدهء جا افتادهء حقوق بین الملل‌ وجود داشته است که در کمیسیون‌های مشترک دعاوی،خواهان باید تبعهء کشوری باشد که از او حمایت سیاسی می‌کند و این تابعیت باید از زمان‌ ورود زیان تا اقامهء دعوی،تداوم داشته باشد...