چکیده:
یکی از مسائل مهم بشری و یکی از ارکان همه ادیان مسأله رستاخیز است که باور به
آن بر همه اعمال بشر تأثیر گذاشته و به آنها جهت میدهد.دین یهود دراین موضع ویژگی خاصی دارد، زیرا هر چند مسأله جهان پس از مرگ برای
یهودیان بسیار مهم است، اما مباحث مربوط به آن غالبا پس از تدوین تورات و به صورتی
تدریجی، شکل گرفته و گسترش یافته است.این گسترش بیشتر متأثر از ادیان و مکاتب دیگر،
که با یهودیان ارتباط داشتهاند، بوده است، دراین راستا میتوان از آیین زرتشتی
ایرانیان باستان، فلسفه یونانیان باستان، مسیحیت و اسلام نام برد.دراین مقاله سعی شده این مقوله و تحول آن در فرآیند زمان مورد تحقیق و بررسی
قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"یا در کتاب مقدس مواردی ذکر شده که به افرادی همچون خنوخ 1 (سفر پیدایش 5:24)و الیا(دوم پادشاهان 2:11-1)حیات جاوید با خداوند بخشیده شده است، اما این موارد استثنا میباشند و در مورد سایر انسانها خبری از حیات جاودانی پس از مرگ برای افراد نیست، تنها موردی که از آن سخن گفته شده حفظ نسل یا به تأخیر افتادن مرگ و در نتیجه تأخیر در ورود به شئول است در صورتی که در راه خدا قدم بردارند.
بنابراین برای یهودیان گویی دریچهای نو گشوده گردید که با این گشایش بسیاری از آیات، معنایی بیش از آنکه قبلا داشتند، پیدا کردند، حتی کتاب حکمت یسوع 1 ، که کمی پیش از شورش مکابیها نوشته شده بود، پا را از محدوده تفسیر قدیم فراتر ننهاد و بیان داشت که کیفر(حکمت یسوع 3:26، 9:12، 11:28-26 و 12:7-1)و پاداش(حکمت یسوع 51:8 و 2:14)در همین جهان اتفاق میافتد، بدین معنا که ظالمان با عمر کم و افراد عادل با عمر طولانی که مییابند کیفر و پاداش میبینند، بنابراین در شئول از کیفر و پاداش خبری نیست:«از مرگ نترسید، خواه آن ده یا صد یا هزار سال باشد، هیچ تنبیهی برای زندگی در شئول وجود ندارد»(حکمت یسوع 41:3).
(1)- sucitsaiselccE جلد دوم کتاب مکابیها بدون شک رستاخیز بدنها 1 را به عنوان پاداش برای صالحان، به ویژه برای شهدا میداند دراین کتاب هر چند همه انسانها وارد شئول میشوند، اما یا در شئول جایگاه آنها متفاوت است یا اینکه شئول نوعی اردوگاه بین راهی میباشد که پس از آن انسانهای خوب دوباره برانگیخته و حیات جاوید مییابند به همین دلیل العازر 2 از خوردن گوشتی که بر او تحمیل شد امتناع کرده و میگوید: «حتی اگر برای حال حاضر من از مجازات بشر خواهم گریخت، مع الوصف من هرگز از دست قادر مطلق، زنده یا مرده نخواهم گریخت..."