خلاصه ماشینی:
"اگر«الگوی عناصر سازمانی»را برای نمایش نظام آموزش عالی به کار ببریم، میتوانیم پنج عنصر سازمانی را ملاک سنجش قرار دهیم:-درونداد(دانشجویان، اعضای هیأت علمی، تسهیلات، منابع آموزشی، برنامه درسی، مقررات، قوانین، پول، و مانند آنها)؛-فرآیندها(شیوه به کارگیری ابزار، روشها و آییننامههای آموزشی، شیوههای مورد استفاده برای کاروری دروندادها و مدیریت)؛-بروندادهای واسطهای(محصول)(نتایج ضمن کار، مانند به پایان رسانیدن دوره توسط دانشجویان، شایستگیهائی که دانشجویان به دست میآورند، پیشرفت یاد گیرنده، و مانند اینها)؛-بروندادها(تولیدات انباشته نظام که به جامعه توزیع میشود یا قابل توزیع شدن به آنها است؛مانند فارغالتحصیلان، نتایج پژوهشها و خدمات)؛-پیامدها(نتایج/تأثیرات اجتماعی).
نظام آموزشی پزشکی که زیر نظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار دارد، نه تنها کیفیت داوطلبان را برای پذیرش در دانشگاههای علوم پزشکی حفظ و اعضای هیأت علمی را از رهگذر فرآیندهای پیشگفته ارزیابی میکند، بلکه ساز و کاری مرکزی را برای ارزیابی ثمربخشی و یادگیری دانشجو در مراحل پایه و نهایی برنامههای آموزشی پزشکی به اجرا میگذارد.
این گزارش توصیه کرده است که به عنوان نخستین گام برای راغب کردن اعضای هیأت علمی نسبت به فرآیند کیفیت سنجش در آموزش عالی، خود-ارزیابی به کار بسته شود.
عوامل مؤثر در توسعه بخش آموزش عالیشکل 1:نمایش نموداری فرآیند داوری درخود-ارزیابی خلاصه اینکه، اجرای آزمایشی خود-ارزیابی محیطی را فراهم آورد که در آن اعضای هیأت علمی در شناسایی جنبههای عمدهای که میباید در توسعه بخشهای شان مورد نظر قرار گیرد فعالانه، مشارکت کردند.
Report of Internal Evaluation of the Departments of Internal Medicine and Gynaecology,Tajrish, Shohada Center for Medical Education and Treatment,)ShahidBeheshti University of Medical Sciences and Health services unpublished report in Persian(,1997."