چکیده:
عصر اطلاعات و فناوری به بهرهمندی از دانش و مهارت کافی در فعالیت شغلی نیاز
دارد.کسب موفقیت در بازار کار ایجاب میکند که فرد نه تنها به طور مستمر آموختههای
خود را با دانش روز هماهنگ سازد، بلکه باید در حفظ رابطه شغلی-تحصیلی خویش تلاش
کند؛زیرا این دو امر عمدهترین عواملی هستند که توانمندی قابل قبولی در انجام کارها
برای شخص ایجاد میکنند و بهرهوری لازم وی را تا حدود زیادی تأمین مینمایند.در
این راستا، مقاله حاضر به بررسی رابطه شغلی-تحصیلی دانش آموختگان رشته روانشناسی در
ایران پرداخته است.محتوای آن شامل بحثهایی درباره عوامل مؤثر در بهرهوری و
توانمندی شغلی دانش آموختگان، روش پژوهش، و یافتههای تحقیق و بحث است.در پایان، با
اتکا به یافتههای به دست آمده از مطالعات کتابخانهای، مصاحبههای انجام گرفته و
دادههای جمعآوری شده از پاسخنامهها، راهکارهایی در جهت توانمندی و موفقیت بیشتر
دانش آموختگان در فعالیتهای شغلی ارائه شدهاند.
خلاصه ماشینی:
"کسب موفقیت در بازار کار ایجاب میکند که فرد نه تنها به طور مستمر آموختههای خود را با دانش روز هماهنگ سازد، بلکه باید در حفظ رابطه شغلی-تحصیلی خویش تلاش کند؛زیرا این دو امر عمدهترین عواملی هستند که توانمندی قابل قبولی در انجام کارها برای شخص ایجاد میکنند و بهرهوری لازم وی را تا حدود زیادی تأمین مینمایند.
یکی از مهمترین عوامل مؤثر در رسیدن به هر یک از این خواستهها آن است که دانش آموخته مزبور تحصیلات خود را در دوران دانشجویی با برنامهای منسجم به نحوی به انجام رسانده باشد که اولا رشته تحصیلی وی مورد نیاز جامعه باشد، ثانیان توانمندیهای کسب شده یا بهرهوری او چنان باشند که به خوبی از عهدهکاری که متقبل میگردد برآید.
چنانکه یکی از مهمترین خواستههای شرکت کنندگان در پژوهش مزبور-اعم از مجریان برنامههای درسی یا دانش آموختگان دوره کارشناسی روانشناسی-توجه بیشتر به جنبههای کاربردی و عملی این رشته در برنامه درسی است؛زیرا از نظر درصد قابل توجهی از تکمیل کنندگان پرسشنامهها کاربردی شدن دورههای روانشناسی در ایجاد توانمندی شغلی و موفقیت دانش آموختگان در بازار کار حائز اهمیت است."