خلاصه ماشینی:
در پاسخ به این سوال چند سوال اساسی دیگر مطرح شده که ذیلا به آنها اشاره میکنیم:1-آیا سازمان برای تغییر وضعیت شغلی، از نظر مرتبه و مسئولیتهای اجرای طرح و برنامهای دارد؟2-در صورت مثبت بودن پاسخ آیا برای تغییر وضعیت و ارتقاء افراد در سازمان معیار و محکی وجود دارد؟3-آیا طرح طبقهبندی مشاغل به طور کامل در سازمان به اجرا درآمده است؟4-در صورت مثبت بودن پاسخ آیا ارزشیابی شغلی، براساس طبقهبندی مشاغل صورت گرفته است؟5-در صورت نیاز سازمان به اجرای طرحهای فوق، آیا آموزش میتواند به عنوان وسیلهای برای تغییر وضعیت شغلی، افزایش کیفیت و کارائی، توسعه مشاغل، و اصلاح استانداردها بکار گرفته شود؟6-آیا آموزش میتواند به عنوان وسیلهای برای رفع نیازهای فنی، تخصصی، و خدماتی و یا، بطور کلی، بالا بردن سطح مهارتها و معلومات جدید مورد استفاده قرار گیرد.
چنانچه مسئله آموزش بطور صحیح و جدی و به عنوان جریان دائمی در کنار فعالیتهای کارکنان و مدیران سازمان تلقی گردد، نه تنها موجب افزایش سطح کمییت و کیفیت تولید میگردد، بلکه در بوجود آمدن محیط کار سالم و بهبود روابط افراد سازمان، تفاهم بیشتر مدیران و کارکنان، ارتقاء و رشد شخصیت کلیه کارمندان، افزایش میزان رضایتمندی و در نتیجه ایجاد انگیزه قوی در آنها، بسیار اساسی و غیرقابل انکار خواهد داشت.
2با توجه به مصادیق فوق و تشخیص ضرورت، اهمیت و نقش اموزش در ساختار هر سازمان، ذکر یک نکته اساسی لازم و حیاتی به نظر میآید و آن اینکه انجام هر فعالیت آموزشی، بهر نحو و یا هر شیوهای که صورت گیرد، آنگاه میتواند اثرات سازنده و مثبت خود را در سازمان آشکار نماید که منجر به توسعه مشاغل موجود در سازمان گردد و یا اینکه زمینههایلازم را برای توسعه شغلی افراد در سازمان فراهم نماید.