چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی ادراک نوجوانان از ساختار قدرت و روابط عاطفی در
خانواده و همچنین چگونگی تغییر این گونه ادراکات در مراحل مختلف نوجوانی بود.در این
تحقیق از آزمون نظام خانوادگی)fast(که یک ابزار بالینی است استفاده شد.این آزمون در
یک گروه متشکل از 126 آزمودنی دختر و پسر در 3 گروه سنی اول راهنمایی، اول
دبیرستان، و سوم دبیرستان اجراء شد.نتایج بیانگر آن است که کمترین میزان همبستگی
بین نوجوان و والدین در گروه اول دبیرستان، ادراک شده است.در ارتباط با اقتدار
تفاوت معنا داری بین سه گروه مشاهده نگردید.در مقایسه دختران و پسران، نتایج حاکی
از آن است که پسران روابط نزدیکتری با والدین داشتهاند.تحلیلهای فوق در دو وضعیت
واقعی و آرمانی مورد مقایسه قرار گرفت و تقریبا در تمامی موارد، نتایج حاکی از
تفاوت در ادراک دو وضعیت بود.در مجموع، یافتههای تحقیق حاضر بیانگر آن است که
ادراک نوجوانان ایرانی از دو عنصر همبستگی و اقتدار، در روابط خانوادگی، با الگوهای
حاصله از تحقیقات دیگر فرهنگها همخوانی ندارد.
خلاصه ماشینی:
"اگر چه این نگاره، که نوجوان در عین بلوغ و پرورش فردیت میتواند روابط عاطفی نزدیکی با والدین داشته باشد، به لحاظ نظری مقبول واقع شده است(آلن و همکاران، 1994؛هیل و هولمبک، 1989)اما این موضوع، به لحاظ تجربی و تحقیقاتی بر شواهد محکمی استوار نیست بعنوان مثال فلدمن و گهرهنیگ(1988)با استفاده از آزمون نظام خانوادگی، که به اختصار آن را fast نامیدهاند، ادراک نوجوانان از روابط خانوادگی را در 3 گروه سنی کلاس ششم، نهم و دوازدهم مورد بررسی قرار دادند.
ثانیا، کاهش تفاوت قدرت در رابطه نوجوان-پدر، بیشتر از سایر ارتباطات بوده است و ثالثا، با وجود این که نوجوانان تفاوت در اقتدار ار بعنوان یک وضعیت آرمانی ادراک نموده بودند، اما در زمینه کاهش همبستگی چنین حالتی مشاهده نشده بود و نوجوانان، خانواده آرمانی را منسجمتر و همبستهتر ادراک نمودهاند.
در این زمینه گروه اول راهنمایی در مجموع اقتدار و در رابطه نوجوان-پدر و نوجوان-مادر اختلاف اقتدار بیشتر را(نسبت به دو گروه دیگر)آرمانیتر دانستهاند، به عبارت دیگر کودکان در این مقطع سنی معتقدند که باید بین آنها و والدین تفاوت معنیدار وجود داشته باشد حتی اگر در واقعیت چنین نباشد.
ب)با توجه به این که دختران در مقایسه با پسران احساس نزدیکی عاطفی کمتری با والدین داشتهاند ضروری است تا والدین در این رابطه دقت نظر بیشتری داشته باشند و مسئولین ارتباطات جمعی نیز از طرق مختلف والدین را مورد آموزش قرار دهند تا در روابط خود با دختران تجدید نظر لازم را بنمایند خصوصا در سنین اواسط نوجوانی یعنی بین 15 تا 16 سالگی(که تقریبا حدود اول دبیرستان است)."