چکیده:
میان کودک، ادبیات کودک و نقد این ادبیات رابطهای چند سویه و ژرف برقرار
است.نقد ادبیات کودک، آنگاه که متکی بر نظریهای منسجم ودربرگیرنده باشد میتواند
بر تعامل این ادبیات و کودک تأثیری ژرف و گسترده داشته باشد.نظریه ادبیات کودک،
اما، از آنجا که ناگزیر از پرداختن به مقولاتی همچون«روش»و«هدف»در ادبیات کودک
است.با فلسفه ادبیات کودک، همپوش و به تعبیر این پژوهش یکسان است.از این رو کوشش در
تدوین فلسفه ادبیات کودک بنیادیترین وظیفه پژوهشگران در حیطه این ادبیات است.پژوهش
حاضر، نخست به روشن کردن موقعیت ویژگیهای ادبیات کودک پرداخته، سپس مهمترین
ویژگیها و مسایل فلسفه ادبیات کودک را مطرح میسازد. آنچه در این مقاله عرضه
میگردد، در واقع مبانی و بنیادهایی است که گمان میرود.هر فلسفه ادبیات کودک
ناگزیر از پرداختن به آن و یا آغاز کردن آن است.
خلاصه ماشینی:
"اگرچه میتوانیم با سخن سمپسون موافق نباشیم و به عنوان نمونه از نمونههای بسیار متداول ادبیات کودکی یاد کنیم که همچنان علایق و نیازهای بزرگسالان را بر گرایشها و خواستهای کودکان برتر میشمارند؛اما در هر حال، این اصل را مردود نمیتوانیم شمرد که هر اثر ادبی کودک، به ناگزیر نشاندهنده دیدگاهی در مورد«کودکی»است وهر نویسنده و شاعر کودکان نیز به ضرورت، کودکی ساخته ذهن خویش را دارد.
احمدی در متن کوتاه خویش بر برگزیدن روش و در واقع«طراحی هدفبند»فعالیت هنرمند کودکان نیز تأکید کرده است، و بدین ترتیب تمام عناصر کلیدی مفهوم آموزش، هدفمند بودن(تسهیل یادگیری)و دارای طرح و نقشه بودن، را در تعریف ادبیات کودک به کار گرفته است؛با این تفاوت و با این پیشنهاد شاعرانه که در فرایند آموزشی وی، شاعر به جای معلم مینشیند.
پس مقاله سید آبادی(1379)با عنوان«ادبیات کودکان متوسط»که به روشنی، گشودن پارادوکس یاد شده را هدف قرار داده و نیز مقاله مایکل بنتون(1380)با عنوان«نقد ادبی خواننده محور»که به تلویح، چنین کرده است، نمونههایی از بحثهای مربوط به فلسفه ادبیات کودک را بر ما عرضه داشتهاند.
ثبت و ضبط مکتوب این ادبیات، در همان حال که کوششی ارجمند در نگاهداری این میراث ملی بوده است به منزله اعلام توقف نهایی، شکل کهن زندگی اینگونه ادبی نیز به حساب میآید، در عین حال، از یک سو جاذبههای پنهان در لایههای پوشیده اینگونه ادبی، کودکان-و البته برخی بزرگسالان-را به عنوان خواننده، همچنان به خود مشغول داشته و از سوی دیگر بزرگترین نویسندگان و شاعران کودک-و البته بزرگسالان-این متون را آبشخوری غنی یافته و در تعامل با آنها دست به آفرینشهایی بدیع زدهاند."