چکیده:
در جامعهی ما(استرالیا)که دایم در حال تغییر و تحول است،به نظر میرسد که فشار روانی بسیاری بر جوانان وارد میشود.پژوهشها و مطالعات اخیر نشان داده است که یکی از مشکلات بسیار مهم جامعهی امروزی،مسائل مربوط به بهداشت روانی جوانان و نوجوانان است(سایر و دیگران،2001). از هر پنج کودک یا نوجوان استرالیایی 4 تا 17 ساله،یک نفر دارای مشکلات بهداشت روانی قابل توجه است(روبریک،سیلبورن،برتون و بلر 200).در استرالیا مشاورانی برای یاری دانشآموزان در مدارس استخدام شدهاند،اما آنها بدون توجه به این امر کمکهای مشاورهای خود را از طریق تلفنهای کمک1یا مشاورههای تلفنی و یا اینترنت دریافت میکنند.(در سال 2002 تقریبا 1/1 میلیون تماس با خط کمک به کودکان، برقرار شده است)شاید شکلهای بینام و نشان و مستعار مشاوره مانند مشاورهی مجازی2بتواند خدمات مؤثرتری را در بین مدارس توزیع کند.در این مقاله فواید و دشواریهای مشاوره مبتنی بر وب3در مدارس مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"بهعلاوه در مشاورهی تلفنی کودکان آن دسته از نوجوانانی که در پی یافتن راهحلی برای دغدغههای بهداشت روانیشان هستند،ابتدا به پزشک محلی دسترسی دارند و سپس از چنین اماکنی،مشاوران مدرسه در جایگاهی قرار دارند که قادر به توسعه و گسترش خدماتشان از طریق اینترنت هستند و میتوانند از فناوریهاینوین برای تکمیل روشهای سنتی کمک به جوانان استفاده کنند.
(راست 1995) این فناوری ظاهرا به وسیلهی برخی از مشاوران پذیرفته شده است به نحوی که آنها میتوانند اطلاعات را از طریق پست الکترونیکی،ویدئو کنفرانس،سایتهای اینترنتی و مجلات و نامههای آنلاین دریافت و مجددا آنها را منتشر نمایند.
علاوه بر این برای آن دسته از جوانانی که اغلب نسبت به درخواست کمک بیمیل هستند،به نحوی که احساس میکنند ممکن است کنترل احساساتشان را از دست بدهند،مشاورهی اینترنتی آنلاین کمتر مزاحمتی ایجاد میکند.
نتیجهی یک تحقیق صورت گرفته در سال 2002 به وسیلهی خط مشاوره تلفنی کمک به کودکان در مورد مردان جوان نشان میدهد که هرچند حدود نیمی از آنها(؛49)در پی بحث و گفتوگو در خصوص تجربیات احساسیشان بودند اما غالبا نگران واکنش منفی مردم نیز بودند نکه به آنها نسبت دیوانه و عصبانی بدهند.
یک دانشآموزان 17 ساله به مشاور مدرسه توضیح داده بود که«تماس از طریق پست الکترونیک خوب است اما احساس میکنم که ارتباط چهره به چهره نیز برای برقراری یک رابطهی واقعی مورد نیاز است».
(آنتونی 2000)اما پژوهشها تأیید میکند که مشاورهی آنلاین ضرر و آسیبی نداشته و مورد نیاز است و میتواند به صورتی قابل اعتماد و پایا25با مقایسهی نتایج انواع مشابه مورد مطالعه قرار گیرد و یا این که جلسات مشاوره به هر دو شکل(حضوری-اینترنتی)هدایت گردد."