چکیده:
این پژوهش درمیان 350 نفر از دانشجویان دانشگاه های آزاد و پیام نور شهرستان مرند»، و به روش پژوهشی، توصیفی و از نوع همبستگی انجام شده است. برای گردآوری داده ها از دو پرسش نامه «نگرش و اعتقادات مذهبی» و پرسش نامه سنجش اختلالات روانی «SCL-90-R» استفاده شد و برای سنجش پیشرفت تحصیلی، آخرین معدل آنها اخذ گردید. در گردآوری داده ها، از آمار توصیفی (میانگین، میانه، نما، جدول و نمودار) وآمار استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها همبستگی، و آزمون T استفاده شده است.
یافته های پژوهش حاکی است، رابطه بین متغیر جهت گیری مذهبی با اختلالات روانی در سطح P<0.01 منفی است. این رابطه در کلیه خرده آزمون های 9 گانه آزمون اختلالات روانی نیز منفی است. رابطه بین متغیر پیشرفت تحصیلی با جهت گیری مذهبی در سطح P<0.01 مثبت می باشد. رابطه اختلالات روانی و پیشرفت تحصیلی نیز در سطح P<0.01 منفی می باشد.
خلاصه ماشینی:
ضریب تعیین این همبستگی نشان میدهد که 2 % واریانس (تغییر پذیری) جهتگیری مذهبی دانشجویان را با اختلالات روانی آنان میتوان تبیین نمود و بعکس.
ضریب تعیین این همبستگی نشان میدهد که 2/3% واریانس (تغییر پذیری) جهتگیری مذهبی دانشجویان را با اختلال حساسیت در روابط بین فردی آنان میتوان تبیین نمود و بعکس.
همبستگی منفی نشان میدهد که هرچه جهتگیری مذهبی دانشجویان بالا باشد اختلال حساسیت در روابط بین فردی آنها کاهش مییابد و بعکس.
ضریب تعیین این همبستگی نشان میدهد که 0046/0% واریانس (تغییر پذیری) جهتگیری مذهبی دانشجویان را با اختلال ترس مرضی آنان میتوان تبیین نمود و بعکس.
همبستگی به دست آمده در این مورد هرچند پایین و منفی بوده و از لحاظ آماری معنادار نمیباشد, ولی میتوان عنوان کرد که هرچه جهتگیری مذهبی دانشجویان بالا باشد اختلال ترس مرضی آنها کاهش مییابد و بعکس؛ هرچند شدت این مسئله بالا نیست.
ضریب تعیین این همبستگی نشان میدهد که 6/3% واریانس (تغییر پذیری) جهتگیری مذهبی دانشجویان را با اختلال افکار پارانوئیدی آنان میتوان تبیین نمود و بعکس.
بحث و نتیجهگیری با مراجعه به تحقیقات مشابه تحقیق حاضر (رابطه مذهب و اختلال روانی و پیشرفت تحصیلی) در داخل و خارج کشور، مشخص میگردد که هر چند گروههای هدف تحقیق، بافت و فرهنگ محل تحقیق، و نیز ابزارهای تحقیق با هم متفاوت بودند؛ ولی نتایج به دست آمده از آنها تشابه زیادی با هم داشتند و آن اینکه هرچه ابزارهای مقابله مذهبی افراد بیشتر گردد، وضعیت روانی آنان نیز بهتر میگردد؛ هرچند که میزان همبستگیها در تحقیقات مختلف و همچنین در بین اختلالات مختلف، متفاوت بود.