چکیده:
در این مقاله ضرایب فزاینده تولید و ضرایب فزاینده درآمد خانوارها برحسب درآمد کل و توزیع درآمد (خانوارهای شهری و خانوارهای روستایی) در هفت بخش اصلی اقتصاد کشور در قالب چهارماتریس حسابداری اجتماعی (سالهای 1349، 1352، 1375 و 1379) محاسبه می شوند. نتایج گویای این واقعیت است که اتحاذ سیاستهای توسعه و گسترش بخشهای اقتصادی در سالهای مورد بررسی نابرابری توزیع درآمد نهادی (خانوارها) را در پی داشته و به نظر می رسد در آینده نیز تداوم یابد. با این حال مشاهده می شود که توسعه بخشهای کشاورزی و صنایع وابسته به کشاورزی می توانند آثارمثبتی برروند توسعه اقتصاد کشور داشته باشند، هر چند توسعه بخشهای مذکور شکاف درآمدی کمتری نسبت به سایر بخشها در اقتصاد ایجاد می کنند؛ متضمن برابری توزیع درآمد نخواهد بود. یافته ها مهر تاییدی است بر پژوهشهای قبلی که پایه های آماری آنها را ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1375 تشکیل می دهد. کلیه نتایج به قیمت جاری است. طبیعی است محاسبه آنها به قیمت ثابت می تواند تصویر دقیق تری از ساز و کار اقتصاد ایران را به دست دهد؛ هر چند به نظر می رسد که محاسبه ماتریسهای حسابداری اجتماعی به قیمت ثابت در آینده نزدیک در ایران دور از انتظار نباشد.
The main focus of this article is to estimate production and household income multipliers for seven sectors of the economy using the four Iranian Social Accounting Matrices(1970، 1973، 1996 and 2000).
The results show that the impact of policies of sectoral expansions generate hosehold income inequalities and is expected to continue in the future. However، it is observed that agriculture and agro-based industries do have positive impact on the development of the economy، but fail to guarantee the urban-rural hosehold income equalities which seems to be an unavoidable phenomenon for the Iranian economy. The results are based on current prices and therefore، the estimation of social accounting matrices in constant prices would better portray the structure of the economy.
خلاصه ماشینی:
"فصلنامه پژوهشهای اقتصادی ایران/سال هفتم/شماره /23تابستان /1384صفحات 95-117 بررسی رابطۀ بین توزیع درآمد و افزایش تولید در اقتصاد ایرانبا استفاده از ماتریس حسابداری اجتماعی دکتر علی اصغر بانوئی*تاریخ ارسال:1383/7/29 تاریخ پذیرش:1384/1/28 کیده {IBدر این مقاله ضرایب فزایندۀ تولید و ضرایب فزایندۀ درآمد خانوارها برحسب درآمد کل و توزیع درآمد(خانوارهایشهری و خانوارهای روستایی)در هفت بخش اصلی اقتصاد کشور در قالب چهار ماتریس حسابداری اجتماعی(سالهای 1349،1352،1375 و 1379)محاسبه میشوند.
ج)پژوهشهای انجام گرفته در قالب الگوی ماتریس حسابداری اجتماعی که پایههای آماری آنها راماتریس حسابداری اجتماعی سال 1375 تشکیل میدهد،گویای این واقعیت است که بخشهایکشاورزی و صنایع وابسته به کشاورزی به لحاظ افزایش تولید،افزایش درآمد و توان اشتغالزایی نقشمهمی را در اقتصاد ایران ایفا میکند3.
افزون بر این،بعضی از پژوهشگران در مقالۀ اخیر خود بااستفاده از ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1375 نشان دادند که سیاستهای توسعه و گسترش بخشهانه فقط توزیع نابرابر درآمد خانوارهای شهری و روستایی را فراهم خواهد کرد،بلکه چنین نابرابری درعوامل تولید نیروی کار شهری و روستایی،نیروی کار بخش عمومی و خصوصی(شهری و یا روستایی)نیز مشاهده میشود (Banouei and Banouei,2004) .
*نتایج به دست آمدۀ چهار ماتریس حسابداری اجتماعی با فنآوریهای متفاوت در سه دهۀ اخیر دراقتصاد ایران نشان میدهند که تفاوتهای اساسی بین یافتههای این مقاله با پژوهشهای قبلی(کهپایههای آماری آنها را ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1375 تشکیل میداد)،وجود ندارند و لذا،میتواند ابهامات مطرح شده از سوی نهادهای مختلف کشور مبنی بر اینکه در ماتریس حسابداریاجتماعی تکنولوژی ثابت و فقط توانایی تبیین ساختار اقتصاد را در کوتاه مدت دارد برطرف نماید."