خلاصه ماشینی:
"در تفاسیر ذیل این آیات معمولا به نزول ملائکه به گونهای نامحسوس اشاره شده است که با دادن اطمینان قلبی به لشکریان اسلام آنان را بر دشمن پیروز میگردانند بیآنکه خود در نبرد شرکت کرده باشند (تفسیر نمونه، 1361، ذیل تفسیر سوره احزاب، آیه 9، ص 105 و 106).
همانگونه که ذکر شد، در چندین مورد در قرآن به حضور ملائکه در نبرد میان مؤمنین و کفار و شرکت آنان در نبرد رویاروی با افراد دشمن اشاره شده است و اینکه چگونه به فرمان الهی مأمور وزش توفان و باد سخت بر افراد دشمن و راندن آنها از صحنه نبرد هستند.
چنانکه عنوان شد، در اساطیر ایرانی نیز ایزد«وای»که گاهی او را با ایزد باد یکی فرض میکنند(آموزگار، 1374:32)جنگجویی است که به آنها که برای او درست قربانی کنند، پیروزی میدهد؛ضمن آنکه شخصیتی تباهکننده و مرگآور دارد(در ادبیات پهلوی، وای بد، از بدترین دیوان مرگ است(بهار، 1375:90، یادداشت 10))؛همچنین ایزد بهرام که با جلوه بادگونه خویش بر دیوان و آدمیان کژور غالب میآید و بدکاران را به عقوبت گرفتار میسازد و به نخستین سپاهی که از او یاری طلبد، پیروزی میبخشد که در این میان تبهکاران مستثنی خواهند بود(همان، ص 79؛ نیزآموزگار، 1374:25).
در قرآن کریم نیز علاوه بر ملائکه موکل بر باد که نقش جنگندگی در نبردها را به عهده میگیرند، به خیل عظیم پرندگان هجومبرنده به سپاه ابرهه اشاره میشود(که قول مشهور آنان را به هیئت پرستو و چلچله میشناسد)که با سنگریزههایی به اندازه نخود بر منقار و پا، اصحاب فیل را چون کاه خرد شده از میان میبرند."