چکیده:
تلاش ما در این مقاله که قسمتی از کار میدان طرح را منعکس میکند، بررسی
ویژگیهای زندان و زندانیان و بررسی رابطه مشارکت و جرم در مورد آنان بوده است.جامعه
آماری شامل زندانیان(غیر سیاسی)در زندانهای قصر، اوین و زندان زنان شهربانی بوده
است.ابتدا پروندههای موجود در دسترس که به حدود 1251 میرسیدبه لحاظ مشخصات عمومی
زندانیان بررسی و طبقه بندی شد که 1042 مورد مرد و 209 مورد زن بودند.نمونهگیری
تصادفی سیستماتیک بر حسب شماره پرونده صورت گرفت و با 20 در صد(197 تن مردان و 49
تن زنان)مصاحبه حضوری به عمل آمد.در نتایج این تحقیقات علاوه بر برخی ویژگیها و مشخصات زندانیان در ایران که
عمدتا مرد، مجرد، جوان و مهاجر هستند، میزان روابط اجتماعی آنها در خانواده، مدرسه،
سوابق تحصیلی و درجه مشارکت آنان در امور زندان بر حسب سابقه زندانی و نوع جرم مورد
بررسی و ارزیابی قرار گرفت.
خلاصه ماشینی:
"نتیجه اگر از تأثیر جریان عام دگرگونیهای اجتماعی در مورد رشد آسیبهای اجتماعی و کاهش میزان مشارکت، صرفنظر کنیم و تنها به تحلیل و استنتاج از نتایج به دست آمده از تحقیقات میدانی، که مسلما بردی به نسبت محدودتر دارد، اکتفا کنیم، در یک جمعبندی کلی میتوانیم به پارهای از نتایج این تحقیق درباره فرضیات طرح شده به شرح زیر اشاره کنیم: 1-در میان کسانی که به لحاظ اجتماعی و حقوقی مجرم شناخته میشوند، اعم از کسانی که دست به مفاسد اجتماعی زدهاند یا به دلیل جرایم دیگری که طیف وسیعی را تشکیل میدهد به زندان افتادهاند، افراد جوانتر، با تحصیلات متوسط و پایین، مجردها، مردها، زنهای متأهل و کسانی که دارای شغل آزاد و متفرقه بودهاند، بیشتر از سایرین مرتکب مفاسد اجتماعی یا بزهکاری شدهاند.
4-بررسی سابقه مجرمیت با میزان روابط اجتماعی و مشارکت، در این تحقیق نشانداده است که با استفاده از سه شاخص، داشتن تعداد زیادی دوست، شرکت در مناسبتهای جمعی دوستان و داشتن یا نداشتن دوست مجرم، میتوان ملاحظه کرد که نسبت پاسخهای مثبت به سه سؤال فوق به ترتیب بین سابقهدارها 3/64، 14/60 و 1/60 درصد را نشان میدهد، به طوری که افراد مجرم در روابط اجتماعی پیرامون خود یا کمتر دوستی دارند یا دارای دوستانی نامناسب و از سنخ خود هستند و میزان مشارکت اجتماعی آنها به لحاظ فعالیت مثبت پایین است(به طوری که به احتمال 95 درصد تفاوتها معنیدار است."